Strip Van De Dag

[Waldorf]

De beestenburcht 2 - Margrieten in de winter (Dorison, Delep)

Dorison schrijft het vervolg op Animal Farm van George Orwell. Nadat de varkens verjaagd zijn is een stier, geflankeerd door honden, de baas geworden op de boerderij. De andere dieren proberen de terreur te bevechten met geweldloos protest.

Beestenburcht slaagt er in mijn reserves tegen strips met dieren in de hoofdrol terzijde te drukken. Het is dan ook erg goed getekend. Sterk.

 

[Savantas]

Op 21/12/2020 om 06:52, Boris Valeo zei:

Shi 1 tot 4: wat heb ik dit graag gelezen. Goed scenario dat ernorm vlot leest. En goh ja die lesbische scene in deel 3 is maar een fait-divers in het grote geheel. De tekeningen van Homs zijn 

 

De 4 albums van Shi zijn inderdaad geweldig! Is bekend of er nog een vervolg gaat komen op deze tetralogie?

[Savantas]

Op 21/12/2020 om 10:14, bammar zei:

Het einde van deel 4 is het slot van de eerste cyclus. Er was nog zoveel te vertellen en nog zoveel ideëen dat ze op aanraden van de uitgever er nog een tweede cyclus aan toevoegen….

 

Ik zie nu dat het antwoord op de vraag in mijn post hierboven dus 'Ja' is.  

[lukoste]

De tekeningen van Homs zijn buitenaards mooi. Het verhaal daarentegen is...een zidrouke.

[Savantas]

Op 23/4/2020 om 15:36, Chia zei:

wie heeft die gelezen? ik wil wel meer weten over lam gods.

 

 

Zie ook het Harry Dickson album "De diefstal van het Lam Gods" 

[Boris Valeo]

Op 9/12/2020 om 14:09, Waldorf zei:

Gelezen: De kever en de koning - Thibau Vande Voorde

Deze strip snijdt een erg actueel thema aan: Kongo en Leopold II. Meneer Lippens is een ivoorhandelaar die in de jaren 1890 immense hoeveelheden ivoor naar België stuurt. Maar op een dag wordt niets meer van hem gehoord, en zijn zoon gaat met een expeditie op zoek naar hem. Tijdens de tocht vliegt een kever in het oor van de jonge Lippens. 

De kever en de koning doet erg aan Hart der duisternis van Joseph Conrad denken. Ook in dat boek gaat de hoofdfiguur op zoek naar een blanke die verdwenen is in de brousse. Maar waar Conrad van zijn boek een aanklacht tegen het gedrag van de Belgen in Kongo maakte blijft Vande Voorde daar wat meer op de vlakte. Het gaat hier vooral over de waanideeën van de jonge Lippens. De tekeningen in felle kleurpotloden zijn erg mooi. Sterk debuut.

 

De kever en de koning - Thibau Vande Voorde

Ik sluit me aan bij de bespreking van Waldorf. Het klopt dat we niet veel zien van de wandaden van de belgen, maar de intentie van de personages komt  sterk naar  voren wat de mogelijke wandaden aan de kaak stelt. 

[kbellon]

13 uren geleden, lukoste zei:

De tekeningen van Homs zijn buitenaards mooi. Het verhaal daarentegen is...een zidrouke.

Wat bedoel je daar exact mee?

[lukoste]

26 minuten geleden, kbellon zei:

Wat bedoel je daar exact mee?

Veel interessante elementen, maar een matig eindresultaat.

[kbellon]

13 uren geleden, lukoste zei:

Veel interessante elementen, maar een matig eindresultaat.

Ah op die manier, nog niet veel Zidrou gelezen om een of andere reden (enkel het Beest en binnenkort La Mondaine), maar aan het beest is nog niet veel eindresultaat te zien natuurlijk, aangezien het een tweeluik is. 

Ik zal er eens op letten  

 

[cinco]

2 minuten geleden, kbellon zei:

 en binnenkort La Mondaine

 

 

Heb ik dit jaar ook gelezen. De combinatie Zidrou/Lafebre ligt mij wel. (zie ook: Mooie Zomers)

[mojo]

Blauwbloezen 65: De oorlogscorrespondent

Het was lang geleden dat ik nog een Blauwbloezen had gelezen, maar ik heb genoten van dit verhaal v Beka en Munuera. Munuera’s stijl past ook wel goed bij de reeks. Enorm dynamische tekeningen, dramatisch en humoristisch, intiem en bombastisch op de juiste momenten. 
 

Achteraan het album stonden de eerste 2 pagina’s vh laatste verhaal door Cauvin/Lambil als preview. Eerlijk gezegd, die tekeningen van Lambil waren niet echt op niveau meer in vergelijking met zijn vroeger werk. Het is mss geen slecht idee als hij ook op pensioen zou gaan en dat bedoel ik met alle eerbied voor de man en zijn werk. 

[cinco]

1 uur geleden, mojo zei:

Blauwbloezen 65: De oorlogscorrespondent

Het was lang geleden dat ik nog een Blauwbloezen had gelezen, maar ik heb genoten van dit verhaal v Beka en Munuera. Munuera’s stijl past ook wel goed bij de reeks. Enorm dynamische tekeningen, dramatisch en humoristisch, intiem en bombastisch op de juiste momenten. 
 

Achteraan het album stonden de eerste 2 pagina’s vh laatste verhaal door Cauvin/Lambil als preview. Eerlijk gezegd, die tekeningen van Lambil waren niet echt op niveau meer in vergelijking met zijn vroeger werk. Het is mss geen slecht idee als hij ook op pensioen zou gaan en dat bedoel ik met alle eerbied voor de man en zijn werk. 

 

Lambil gaat toch nog door met tekenen. Na 64 dat nog moet uitkomen, is hij al bezig aan 66.

Dus de bijdrage van Munuera aan De Blauwbloezen blijft voorlopig eenmalig.

Hier zijn tekeningen en schetsen van Lambil voor album 66 Irish Melody.

 

 

 

[Waldorf]

Murena 11 - Lemuria (Dufaux, Theo)

Nog een reeks die er steeds minder in slaagt mijn aandacht vast te houden. In het vorige album werd Murena gedrogeerd met een antieke vorm van rohypnol. Hij weet, alle XIII's nog aan toe, niet meer wie hij is en fungeert nu als willoos seksspeeltje van een venijnige vrouw. De vloek van Dufaux slaat dus ook in deze reeks toe: het is 9 albums goed geweest, maar de neergang is nu bezig.

[De Hollander]

5 minuten geleden, Waldorf zei:

Murena 11 - Lemuria (Dufaux, Theo)

Nog een reeks die er steeds minder in slaagt mijn aandacht vast te houden. In het vorige album werd Murena gedrogeerd met een antieke vorm van rohypnol. Hij weet, alle XIII's nog aan toe, niet meer wie hij is en fungeert nu als willoos seksspeeltje van een venijnige vrouw. De vloek van Dufaux slaat dus ook in deze reeks toe: het is 9 albums goed geweest, maar de neergang is nu bezig.

Nog 1 album te gaan, dan kan je dit ook weer naast je neerleggen. 

 

Zelf had ik deel 11 gekocht, maar thuis bleek dat ik deel 10 nog niet had gekocht. Tja, dat krijg je als er teveel tijd tussen zit. (Wat ik in deze wel begrijp)

[Waldorf]

De bom (Alcante, Bollée, Rodier)

Op 6 augustus 1945 werd boven de Japanse stad Hiroshima de eerste atoombom gebruikt, en sindsdien is niets nog zoals voorheen. De atoombom was het product van een immens wetenschappelijk project, en de Amerikanen waren niet de enigen die zich tijdens de Tweede Wereldoorlog repten om er eentje te ontwikkelen. Ook de Russen en de Duitsers bogen zich over de nucleaire optie.

In 'De bom' vertellen Alcante en Bollée de hele ontstaansgeschiedenis van dit vreselijke wapen. En ondanks het enorme volume van dit boek leest de geschiedenis erg vlot weg. De belangrijke personen in Amerika en Duitsland komen aan bod, de wetenschappelijke hordes worden uitgelegd en de geopolitieke oorzaken en gevolgen zijn voldoende helder. Ook de morele bezwaren van de deelnemers aan het Manhattan-project krijgen de aandacht die ze verdienen. Boeiende geschiedenis, die ondanks de meer dan 450 bladzijden geen moment verveelt.

 

[lukoste]

2 uren geleden, De Hollander zei:

Nog 1 album te gaan, dan kan je dit ook weer naast je neerleggen. 

 

Zelf had ik deel 11 gekocht, maar thuis bleek dat ik deel 10 nog niet had gekocht. Tja, dat krijg je als er teveel tijd tussen zit. (Wat ik in deze wel begrijp)

Is album 12 het laatste?

[kbellon]

4 uren geleden, lukoste zei:

Is album 12 het laatste?

Ik dacht 4 cycli van 4 delen. Kan met de dood van Delaby wel ingekort zijn.

[De Hollander]

16 uren geleden, kbellon zei:

Ik dacht 4 cycli van 4 delen. Kan met de dood van Delaby wel ingekort zijn.

4 cycli, dat wist ik niet. 

Maar elke cycli moet weer een afgerond geheel geven. Dus nog 1 deel te gaan en dan heb je in ieder geval weer een keuze moment. Stoppen of verder gaan?

[Waldorf]

Atom Agency 2 - Kleine Kever (Yann, Olivier Schwartz)

Atom Agency is een eerbetoon aan Maurice Tillieux en zijn creatie Guus Slim, een privé-detective uit de jaren '50. Yann en Schwartz zoeken vooral de geweldige sfeer uit Guus Slim op. De hoofdfiguur is Atom Vercorian, een jonge detective van Armeense afkomst.

De kleine kever waarvan sprake is een militaire verpleegster die aan het einde van de Tweede Wereldoorlog vermist is. Toch draait dit album allerminst om haar. De omstandigheden van haar verdwijning komen lang en breed aan bod, maar de speurtocht en het terugvinden van Kleine Kever nemen amper een bladzijde in beslag. Yann geeft er de voorkeur aan om vooral achtergrond te schetsen: er wordt ingegaan op Armeense tradities, op de militaire carrière van acteurs Jean Gabin en Jean Marais (zij kennen de vermiste vrouw) en op zaken die het kantoor van Atom niet aanneemt. Daarnaast opent Yann nog een deurtje naar een langere verhaallijn over het oorlogsverleden van Atom's vader en de gangsters uit het eerste album. 

Al bij al maakt dat van Kleine Kever niet echt een prettig weglezende strip. Zelf kan ik me wel bezighouden met de talloze verwijzingen naar het Frankrijk van na de oorlog, maar in een Guus Slim-hommage is het allemaal wat naast de kwestie. Ik vrees dat Yann nu al het graf aan het graven is voor deze reeks die toch veelbelovend begon. De geweldige tekeningen van Schwartz lenen zich wel bij uitstek voor het weergeven van dit tijdperk. 

 

 

[Krimson]

Damned , hij ligt opzij maar dit klinkt niet veelbelovend 

[Waldorf]

Misschien ben je wel zoals ik en vind je het geestig. Het is ook erg mooi getekend. Maar ik denk dat veel mensen er op afknappen.

[Bart 01]

Blast intergaal (Larcenet).

 

Het eerste deel van Blast staat al heel lang in mijn boekenkast. Gezien ik deel twee nooit in bezit heb kunnen krijgen, heb ik de reeks nooit volledig gelezen. De resterende delen heb ik ooit eens in de bib ontleend, maar Blast tussen de soep en de patatten lezen? Nee, geen goed idee. De integrale is een kanjer van een boek. Ideaal om tijdens een druilerig weekend in de zetel te lezen. Met een stapel kussens op de schoot om het gewicht op te vangen.

 

Over Blast ga ik kort zijn: dit is één van de beste strips die ik ooit gelezen heb. Wat een waanzinnig goed opgebouwd en getekend verhaal. De evolutie van Larcenet om van De dagelijkse worsteling over Blast naar Brodeck te gaan is niets minder dan indrukwekkend.  

 

[linthout]

Een van de beste strips ooit.

[Boris Valeo]

Adrastée  Intégrale van  Mathieu Bablet: 

Zeer zeer goed. Griekse Mythologie prachtig in beeld gebracht. Mathieu speelt met de kleuren en woorden en zorgt ervoor dat de je de zon echt voelt als hij die beschrijft. 

 

[sanderg]

Wat een fijn topic is dit zeg! Ik kende alleen de blog van Veto voor reviews maar vreemd genoeg heb ik deze steeds over het hoofd gezien..

Wat betreft de laatste Murena- ik heb nog nergens lovende kritieken gehoord- was nog wel van plan die te gaan kopen.. maar idd- langlopende series zijn bij Dufaux nooit een succes (zie Djinn bijvoorbeeld- die eerste cyclus was nog redelijk maar die tweede vond ik een ramp..)

Blast integraal moet ik me toch eens aanschaffen.. 

[Waldorf]

3 minuten geleden, sanderg zei:

Wat een fijn topic is dit zeg! Ik kende alleen de blog van Veto voor reviews maar vreemd genoeg heb ik deze steeds over het hoofd gezien..
 

 

Parels voor de zwijnen!

[sanderg]

6 minuten geleden, Waldorf zei:

 

Parels voor de zwijnen!

Hahahaha..ja misschien wel.. maar er waren zo te zien al genoeg andere volgers.

Overigens- de blog van Veto vind ik ook erg fijn hoor!

[Waldorf]

Captivant - Chaland, Cornillon

Sherpa, een huis van vertrouwen op de Nederlandstalige stripmarkt, brengt het oeuvre van Yves Chaland uit op een manier die het verdient: op een groter formaat en met een harde kaft. De carrière van Yves Chaland was kort, want in 1990 stierf hij op 33-jarige leeftijd in een auto-ongeval, samen met zijn dochtertje.

Captivant is het eerste wapenfeit van Chaland en zijn kompaan Luc Cornillon. Geïnspireerd door tekenaars als Franquin, Hergé, Tillieux en Alex Raymond is het boek opgemaakt als een bundel stripbladen uit de jaren '50: retro-scifi, strookjesstrips, gags, detectiveverhalen en horror passeren allemaal de revue, en al deze genres zijn in een andere stijl getekend. De lezer wordt ondergedompeld in de kleuren, stijlfiguren en het idioom van strips van de jaren vijftig. Maar naast de bewondering voor de tekenaars van vroeger is er ook ruimte voor kritiek. Alle tekortkomingen van die oude strips worden uitvergroot: het stuitende racisme en seksisme zou de hedendaagse lezer kunnen choqueren. Maar Chaland parodieert ook rare, vroeger veelvoorkomende verteltechnieken: vertellen wat er in een plaatje gebeurt, of zelfs meer vertellen dan wat er te zien is. Chaland gebruikt dit allemaal als een vorm van humor. Hij slaat en zalft. De oude meesters waren geweldige tekenaars, maar inhoudelijk moet het allemaal anders, persoonlijker ook.

Chaland was een uniek auteur, zijn tekeningen kunnen de argeloze koper misschien laten denken een klassiek album à la Kuifje of Blake & Mortimer aan te schaffen. Maar bij lezing zal de koper geconfronteerd worden met iets donker, grimmig en wrang. Die combinatie typeert het werk van Chaland. Er zit vaak een melancholische toon onder de zwarte humor. Essentieel.

 

 

[Bart 01]

Thumbs up @Waldorf: mooie bespreking!

 

Is dit een afgerond verhaal of komt er nog een vervolg?

[Waldorf]

Een afgerond verhaal? Zoals ik hierboven schrijf is het een fake bundel van tijdschriftjes. Captivant staat dus op zichzelf. Het volgende boek ligt ook al in de boekhandel, en bevat Bob Fish en De jonge Albert. 

 

[mojo]

22 minuten geleden, Waldorf zei:

Een afgerond verhaal? Zoals ik hierboven schrijf is het een fake bundel van tijdschriftjes. Captivant staat dus op zichzelf. Het volgende boek ligt ook al in de boekhandel, en bevat Bob Fish en De jonge Albert. 

 

Ah echt is die al uit? Tof, zal ik bekijken als ik nog eens in een ssz geraak.

[cinco]

Ik ben wat positiever over het wat hoger in deze thread vermelde tweede deel van Atom Agency.

Als de schrijfstijl van Yann in zijn meest persoonlijke reeksen je ligt, dan zal dit album je ook wel smaken.

Tot nu toe heeft zijn samenwerking met Schwartz doorheen verschillende projecten toch heel wat moois opgeleverd en dit album past perfect in dat rijtje. De wereld van Atom Agency wordt zorgvuldig uitgebouwd met kleurrijke bijfiguren en overkoepelende verhaallijnen die hangen over de individuele plotlijnen van elk album.

 

[cinco]

Op 12/1/2021 om 08:51, Waldorf zei:

 maar de speurtocht en het terugvinden van Kleine Kever nemen amper een bladzijde in beslag.

 

Daar wordt toch wel meer tijd in gestoken dan slechts één pagina.

[Waldorf]

1 uur terug, cinco zei:

 

Daar wordt toch wel meer tijd in gestoken dan slechts één pagina.

 

Laat ons zeggen dat ik graag hyperbolen gebruik in mijn stukjes. Maar de speurtocht naar de kleine kever neemt weinig ruimte in van het verhaal. En an sich heb ik dat album wel graag gelezen, maar Yann is hier wel erg Yann, als je begrijpt wat ik bedoel.

[cinco]

3 minuten geleden, Waldorf zei:

maar Yann is hier wel erg Yann, als je begrijpt wat ik bedoel.

 

In een reeks zoals Atom Agency verwacht ik dat eigenlijk wel.

Bij Black Squaw heb je dat al heel wat minder en daar schrijft hij meer ten dienste van het verhaal.

 

 

[De Hollander]

Vandaag dan eindelijk het afrondende 10e deel gelezen van Carthago.

De afgelopen week had ik alle voorgaande delen herlezen. 

Ik kan niet anders stellen dan wat een geweldige ervaring.

Deel 10 lost de vele beloften (in mijn ogen) perfect in. Ik heb volop genoten van deze strip.

Wat mij betreft een absolute aanrader.

 

Thanx uitgeverij Dadealus voor het uitgeven van deze serie. Ik loop nog weleens te mopperen over jullie uitgave beleid. Te lange wachttijden, maar jullie fonds bevat voor mij vele interessante strips en wachten is niet mijn sterkste kant. 

 

Nu maar wachten op de 2 delen, die vorig jaar en deze maand in Frankrijk zijn verschenen. Deze 2 delen zouden een aanvullend verhaal vormen, naast de huidige reeks van 10 delen. Ik kan wederom niet wachten.

 

 

[mojo]

Waarover gaat Carthago eigenlijk? 

[linthout]

Die vraag stel ik me ook. Ik twijfel om die reeks aan te schaffen. Ik zie niks dan zee en water...Dat spreekt me niet zo erg aan. Wel een goeie scenarist

 

[De Hollander]

Ik vind dat wel lastig om te beantwoorden.

Het is typisch Bec, dus veel bijzondere zaken.

In dit geval de opmars van uitgestorven mega haaien, de ontdekking van onderwaterwerelden en onderwaterschepsels. Een kind dat verwant is met deze schepsels, een steenrijke exentrieke verzamelaar, veel mystiek op vele plaatsen overal ter wereld, maar uiteraard veel op zee.

Precies waar ik van hou, maar ja, dat zegt uiteraard niet zoveel. Misschien handiger om wat recenties op de SSZ na te zoeken. 

 

 

[linthout]

Bedankt, Hollander!