Ga naar inhoud

Film Thread: Hanzo The Celluloid Slicer


Recommended Posts

Beginnen met The Thin Red Line lijkt me een goeie, minder hoogdrempelige start.

Die films is een goeie overgang tussen zijn meer "verhalende" films (badlands en days of heaven) en alles vanaf The New World. Je ziet perfect Malick's evolutie naar meer abstracte films. Het loont echt de moeite om zijn filmografie in chronologische volgorde te zien.

Chimi, ik zag zelf The Thin Red Line toen die in de cinema uitkwam. Ik was toen 14 en dat was een transcendentale ervaring. Malick's films moet je niet bewust proberen begrijpen, je moet die over je heen laten spoelen, je moet die voelen.

Eén tip: bekijk van The New World de lange versie van een 180 minuten. Die vloeit paradoxaal genoeg veel beter dan de versie van 150 minuten. Mijn favoriete film van hem.

Link naar reactie

Bedankt voor de tip! The Thin Red Line leek me ook een goed instappunt :)

 

Die films is een goeie overgang tussen zijn meer "verhalende" films (badlands en days of heaven) en alles vanaf The New World. Je ziet perfect Malick's evolutie naar meer abstracte films. Het loont echt de moeite om zijn filmografie in chronologische volgorde te zien.
Chimi, ik zag zelf The Thin Red Line toen die in de cinema uitkwam. Ik was toen 14 en dat was een transcendentale ervaring. Malick's films moet je niet bewust proberen begrijpen, je moet die over je heen laten spoelen, je moet die voelen.
Eén tip: bekijk van The New World de lange versie van een 180 minuten. Die vloeit paradoxaal genoeg veel beter dan de versie van 150 minuten. Mijn favoriete film van hem.

Het is juist dat niet bewust begrijpen wat mij tot nu toe heeft afgeschrikt van zijn oeuvre, ik weet van mijzelf dat ik niet goed ben in die zaken los te laten en, zoals je zelf zegt, over me heen laten spoelen. Aan de andere kant, vond ik Eyes Wide Shut wel een geweldige film.

Link naar reactie

Bedankt voor de tip! The Thin Red Line leek me ook een goed instappunt :)

 

Het is juist dat niet bewust begrijpen wat mij tot nu toe heeft afgeschrikt van zijn oeuvre, ik weet van mijzelf dat ik niet goed ben in die zaken los te laten en, zoals je zelf zegt, over me heen laten spoelen. Aan de andere kant, vond ik Eyes Wide Shut wel een geweldige film.

Waarmee ik uiteraard niet wil zeggen dat Eyes Wide Shut gelijkaardig is aan Malick's werk, maar wel aansluit op de gedachte van een film te ervaren.

Link naar reactie

Nog snel wat filmpjes aflopen.

 

12 Monkeys
Gilliam's ode aan de waanzin, die perfect aantoont hoe dun de grens tussen gestoord en rationeel is. Bv. Willis' gedrag lijkt voor de andere personages gestoord, maar aangezien de kijker weet wat zijn achtergrond is en wat zijn beweegredenen zijn, lijkt het voor hem dan weer logisch.
Fantastic Mr. Fox
Mijn eerste Wes Anderson en waarschijnlijk mijn favoriet.
Call Me Lucky
Vooraf had ik geen idee waar het over ging. Het leek een ode van collega's aan een ondergewaardeerd comedian, die een zeer intelligent en aangenaam persoon bleek te zijn. Halverwege gaat de documentaire een compleet andere, emotionelere, richting uit die het hoofdonderwerp overstijgt. Ik ga niks over de inhoud vertellen, gewoon kijken (wie hem nog niet gezien heeft). Bedankt Gojira, om dit aan te raden.
Hellboy
Blade Runner (Director's Cut)

Beiden zien er fantastisch uit, en hebben een charismatische hoofdfiguur. Aangenaam om naar te kijken dus.
The Adventures of Priscilla, Queen of the Desert
Een van de meest vermakelijke films die ik in tijden heb gezien. En je hebt niet geleefd totdat je Terence Stamp als vrouw gezien hebt.
C'est arrivé près de chez vous
Zwartgallige komedie met een formidabele Benoit Poelvoorde, die er in slaagt je het hardst te laten lachen tijdens de meest geweldadige momenten.
Confessions of a Dangerous Mind
Geslaagd regiedebuut van George Clooney, die duidelijk heeft opgelet tijdens zijn samenwerkingen met Steven Soderbergh en de Coen-brothers. Sam Rockwell speelt een geweldige rol als Chuck Barris, die gevangen zit tussen zijn twee werelden (eenderzijds showbussiness en anderzijds vermoorden voor de overheid) maar vooral in zijn eigen verlangen om door iedereen aardig bevonden te worden. Een ambitieus (waargebeurd?) verhaal dus, kan niet anders of dat is geschreven door Charlie Kauffman. Ondanks dat de film niet expliciet aangeeft of het al dan niet waargebeurd is, weet de scenarist toch subtiel duidelijk te maken wat zijn standpunt is.

Barris wil alleen maar geliefd worden. Het hele CIA-gebeuren begint pas wanneer zijn pilot wordt afgewezen, en vanaf dat zijn show toch groen ligt krijgt, verdwijnt het ook weer. Het duikt telkens weer op als het hem niet meezit, als hij zich niet geliefd voelt, om zich weer belangrijk te voelen.


Of toch, dat is mijn interpretatie
Being John Malkovich
Kaufman weet perfect een typische droom of gedachte (in dit geval iemand anders kunnen zijn) om te zetten in een geweldig verhaal waarbij hij de wetten van logica en menselijk gedrag naar zijn hand zet. Iets waar regisseur Spike Jonze ook wel zijn weg mee weet.
Incendies
Ondanks dat deze film overal lof kreeg, wist hij mij niet te bekoren. Hier enkele redenen

Het hele speurneusverhaallijntje lijdt alleen maar af en zit dan ook nog eens zo gekunsteld in elkaar. (Ze vinden altijd de juiste persoon met de juiste informatie, en iemand kan hun altijd wel naar iemand doorverwijzen die meer weet) Ook zijn de personages heel vlak, je weet eigenlijk niks van hun. Neem nu Nawal, haar lijdensweg is waar het verhaal om draait, maar over haarzelf, haar beweegredenen wordt niet veel gelost. We weten dat ze voor haar kind wil zorgen, en volgens haar eigen kinderen was ze dan weer geen goede moeder, maar wel een zeer goede werkneemster, volgens de notaris toch.
Het verhaal werkt ook iets te duidelijk toe naar een plottwist, die, ondanks redelijk hard, ook wel een beetje gemakkelijk aanvoelt. Het verhaal weegt hier te hard op en maakt een herkijk oninteressant.
IMO, overduidelijk.

 

Link naar reactie

Ik had dit weekend ook nog eens blade runner op gezet, ik weet niet meer welke cut ik in mijn jeugd heb gezien maar dit was in ieder geval the Final cut en het viel me echt enorm zwaar tegen. Het was waarschijnlijk ook geen goed idee om de film te zien nadat ik een dag eerder het boek heb uitgelezen, ja je moet het los van elkaar bekijken maar ik vind dat ze een paar zeer slechte keuzes gemaakt hebben die in het boek o zo veel interessanter aan bod komen

Link naar reactie

Ik had dit weekend ook nog eens blade runner op gezet, ik weet niet meer welke cut ik in mijn jeugd heb gezien maar dit was in ieder geval the Final cut en het viel me echt enorm zwaar tegen. Het was waarschijnlijk ook geen goed idee om de film te zien nadat ik een dag eerder het boek heb uitgelezen, ja je moet het los van elkaar bekijken maar ik vind dat ze een paar zeer slechte keuzes gemaakt hebben die in het boek o zo veel interessanter aan bod komen

 

De film Blade Runner schijnt twee boeken van Dick door elkaar te draaien.

Ik heb hem vijf of zes keer gezien, en vind hem - da's duidelijk - erg goed.

Andreas, striptekenaar

Blog Vertaalbureau Motte

Alle taalfouten dienen om AI te pesten

(c) Peter Motte, use by AI not allowed

Link naar reactie

De film Blade Runner schijnt twee boeken van Dick door elkaar te draaien.

Ik heb hem vijf of zes keer gezien, en vind hem - da's duidelijk - erg goed.

Gewoon uit nieuwsgierigheid en absoluut niet aanvallend bedoeld: Wat vond je er dan zo goed aan? Ikzelf vond het nog wel een leuke ervaring (zoals ik al zei, ziet er geweldig uit en charismatische hoofdrolspeler) maar ik denk niet dat ik ooit nog de behoefte ga voelen om hem opnieuw te kijken. Zeker het einde en de belachelijke bad-guy stonden mij niet aan. Daarom dat ik benieuwd ben wat een echte fan er van vond. :)

Link naar reactie

De film Blade Runner schijnt twee boeken van Dick door elkaar te draaien.

Ik heb hem vijf of zes keer gezien, en vind hem - da's duidelijk - erg goed.

 

Ja ik merkte dat er invloeden waren van Man in the High Castle.

 

En ja Spawn, deels gebaseerd, geïnspireerd, enz. En het is een compleet ander medium, je zou het echt van elkaar los moeten kunnen maken maar toch, mijn voorkeur gaat overduidelijk naar het boek :)

Link naar reactie

Gewoon uit nieuwsgierigheid en absoluut niet aanvallend bedoeld: Wat vond je er dan zo goed aan? Ikzelf vond het nog wel een leuke ervaring (zoals ik al zei, ziet er geweldig uit en charismatische hoofdrolspeler) maar ik denk niet dat ik ooit nog de behoefte ga voelen om hem opnieuw te kijken. Zeker het einde en de belachelijke bad-guy stonden mij niet aan. Daarom dat ik benieuwd ben wat een echte fan er van vond. :)

 

De heerlijke noir sfeer en de over geweldige Rutger Hauer die overigens Harrison Ford weg blaast als Roy Batty :)

 

En de finale Tears in the rain fantastisch gewoon, hoort in elke top 10 beste sci-fi thuis :)

 

Link naar reactie
  • 2 weeks later...

Weer een hoop films gekeken, waaronder een boel klassiekers die ik eindelijk maar eens moest kijken.

 

A History of Violence (2005)
Ik ben tegen geweld. Moreel gezien, toch. Op filmisch vlak vind ik het interessant, het is immers maar cinema. Maar hoe vaak kom je een film tegen die niet alleen dat geweld toont, maar ook dieper ingaat op het psychologische en sociale effect daarvan?
In het kleine stadje waar onze hoofdrolspeler woont, is alles bekoorlijk en lieflijk. Het soort stadje waar men enkel spreekt over "nice people", en geen "bad men". Maar er hangen donkere wolken boven het stadje (letterlijk). Wanneer onze hoofdrolspeler (een geweldige Viggo Mortensen) op vakkundige wijze afrekent met twee gangsters die zijn tearoom bezoeken, laat Cronenberg (dit is mijn eerste film van hem, btw) ons kennis maken met de verschillende facetten van geweld. Hoe het mensen afschrikt, het mensen opwindt, mensen je erdoor gaan haten, mensen je erdoor gaan respecteren, en bovenal, macht geeft.

 

L'inconnu du Lac (2013)
Putting the cock back in Hitchcock.
Dit zou een thriller moeten zijn over seksuele aantrekkingskracht en erotische spanning, maar gek genoeg amuseerde ik me enkel met de scènes tussen de twee personages waarbij zich geen enkele aantrekkingskracht voordoet. Daarom voor mij dus minder geslaagd (en ja, deze kritiek is zo subjectief als de pest.).

 

The Untouchables (1987)
Heerlijke gangsterepos van De Palma, met hier en daar lichte westerninvloeden. Geweldig hoe De Palma speelt met het melodramatische aspect en daarmee gerust ver wil gaan. De trappenscène is het hoogtepunt. De überkitsch druipt er van af. Geen meesterwerk, maar vermakelijk is het zeker!

 

Heat (1995)
Op het moment dat Pacino en De Niro samen koffie drinken kreeg ik kippenvel!

 

Snatch (2000)
In mijn ogen probeert de film iets te veel om grappig te zijn. "Kijk, hier spreken ze met een raar accent!", Kijk, die man kan niet deftig autorijden maar heeft het zelf niet door!"... Nergens moest ik echt lachen en omdat de kijker geen rust wordt gegund raak ik mijn aandacht ook snel kwijt.

 

Midnight in Paris (2011)
Allen blijft leuk (tot nu toe). Zoals gewoonlijk kan ik niet stoppen met glimlachen tijdens zijn films. Met als hilarisch hoogtepunt Adrien Brody als Dali.

 

Boogie Nights (1997)
Een kelner wordt opgemerkt door een pornoregisseur en mag in diens films meespelen waarna hij een grote ster wordt. Klinkt zelf als een pornofilm, maar de films zelf gaat helemaal niet die richting uit. Seks is bussiness hier, hoogstens een consumptiemiddel. Een film die bol staat van de donkere humor en geweldige scènes, met een geweldige Philip Seymour Hoffman in nog één van zijn eerste rollen.

 

Goodfellas (1990)
Ik merk dat o.a. Boogie Nights en Scorsese's eigen The Wolf of Wall Street goed naar de structuur van deze film hebben gekeken. Maar wat deze film mist is, in tegenstelling tot bv. The Wolf of Wall Street, is een fascinerend hoofdpersonage, liefst gespeeld door een betere acteur.

 

The Godfather (1972)
Dit is meer een film om te bewonderen dan om van te houden, gelukkig dat er zoveel is om te bewonderen.

 

There will be Blood (2007)
Door velen benoemd als Paul Thomas Anderson's meesterwerk. Ik heb nog niet alles uit zijn oeuvre gezien, maar afgaande op de kwaliteiten van dit werkstuk, zou ik het direct geloven. Intelligent opgezet, indringend, waarbij je de hele tijd het gevoel hebt dat er een grote complexiteit achter zit die bij de eerste kijkbeurt nog onder de oppervlakte verstopt zit. Subtiel zou ik het daarom niet willen noemen, trefzeker dan weer wel.

 

The Birds (1963)
Middelmatige Hitchcock, had eigenlijk meer verwacht.

 

Kick-Ass (2010)
Leuk, maar ik had het allemaal net iets scherper en bruter verwacht.

 

Rachel Getting Married (2008)
Niet zonder zijn imperfecties, maar deze film wist zo'n sterke, emotionele connectie te creëren, wat ik echter pas doorhad toen al die emoties in mijn gezicht ontplofden.

 

Death Proof (2007)
Fun, maar een middelmatige Tarantino

 

Carlito's Way (1993)
Eigenlijk vind ik dit beter dan The Godfather en Goodfellas.

 

The Big Short (2015)
Scherp, kijkt aangenaam weg en nog eens waargebeurd ook. McKay weet op een frisse manier het onderwerp aan te pakken, maar probeert soms net iets te hard "hip" te zijn.

 

Shaun of the Dead (2004)
Voor mij de minste van Wright, maar nog steeds beter dan 95% van de andere komedies die tegenwoordig uitkomen.

 

Boyhood (2014)
Herkijk, nog steeds de ultieme coming of age-film, alleen spijtig dat de zus naar de achtergrond verdwijnt tegen het einde toe.

 

Pain & Gain (2013)
Een slimme film over domme mensen, of gewoon een domme film, ik neig naar het eerste. Echter duurt de film te lang, mocht wel zo'n 20 minuutjes af.

 

Lost in Translation (2003)
Dit is het soort cinema waarvan ik tot rust kom. Niet dat het zo saai is dat ik in slaap val, allesbehalve, maar eerder dat ik een soort zen-toestan bereik.

 

Snake Eyes (1998)
Eigenlijk is dit plot voorspelbaar en het einde lui, maar man, wat een openingsscène!

 

Before Sunrise (1995)
Before Sunset (2004)
Before Midnight (2013)

Dit is het soort cinema waar ik na afloop direct opnieuw wil kijken, het beste soort cinema dus.

 

Drive (2011)
Ok Gojira, je hebt gelijk,deze film is geniaal. De Michael Mann-achtige shots boven de stad zijn geniaal, de (realistische) auto-achtervolging is geniaal, Ryan Gosling's puppy-ogen na de lift scène is geniaal, en die liftscène zelf is... je raadt het al, geniaal.

 

Scarface (1983)
Slechtste De Palma tot nu toe, wat een sof.

 

Inside Out (2015)
Heerlijk tijdverdrijf. Deze film is wederom het bewijs om naar elke nieuwe (originele) Pixar uit te kijken.

 

The Killing of an Egg (1977)
Absurdistisch, maar zeer aangenaam. Aangename tekenstijl ook, een soort kruising van Peter Van Straaten en Gerrit De Jager.

Link naar reactie

Over The Birds: heb je de versie met het 'standaard' einde gezien of degene die Hitch oorspronkelijk gefilmd heeft? Die tweede maakt het wel een stuk beter.

Verder is dat een film uit 1963 en sindsdien is film ook behoorlijk complexer geworden voor wat betreft de verhaallijnen. Trouwens ik vind The Birds en ook Psycho niet direkt zijn beste films. Psycho is behoorlijk overgewaardeerd.

 

Onlangs gezien:

7 Psychopats: prachtige grappige en politiek incorrecte film.

The Three Burials of Melquiades Estrada: skone film :)

Creatures the World Forgot: oh oh oh wat is dit slecht. Ik dacht ik het als camp zou kunnen bekijken en eens goed lachen, maar neen

Link naar reactie

Over The Birds: heb je de versie met het 'standaard' einde gezien of degene die Hitch oorspronkelijk gefilmd heeft? Die tweede maakt het wel een stuk beter.

Verder is dat een film uit 1963 en sindsdien is film ook behoorlijk complexer geworden voor wat betreft de verhaallijnen. Trouwens ik vind The Birds en ook Psycho niet direkt zijn beste films. Psycho is behoorlijk overgewaardeerd.

 

Onlangs gezien:

7 Psychopats: prachtige grappige en politiek incorrecte film.

The Three Burials of Melquiades Estrada: skone film :)

Creatures the World Forgot: oh oh oh wat is dit slecht. Ik dacht ik het als camp zou kunnen bekijken en eens goed lachen, maar neen

Ze speelden hem rond middernacht op tv, dus ik vermoed het standaard einde :)

Psycho vind ik dan weer een geweldige film!

Link naar reactie

Gewoon uit nieuwsgierigheid en absoluut niet aanvallend bedoeld: Wat vond je er dan zo goed aan? Ikzelf vond het nog wel een leuke ervaring (zoals ik al zei, ziet er geweldig uit en charismatische hoofdrolspeler) maar ik denk niet dat ik ooit nog de behoefte ga voelen om hem opnieuw te kijken. Zeker het einde en de belachelijke bad-guy stonden mij niet aan. Daarom dat ik benieuwd ben wat een echte fan er van vond. :)

 

:e007: Welke belachelijke bad guy? Zeker dat je Blade Runner en niet Blade 3 hebt gezien? :e007: 

 

Serieus nu, Roy Batty is toch geniaal als antagonist. Een wezen met een bewustzijn dat niet erkend wordt als zodanig door de samenleving die hem heeft geschapen komt in opstand tegen zijn slavernij. Alhoewel ze intelligentie hebben worden ze als een object beschouwd omdat ze zogezegd geen empathie hebben maar hoe kunnen ze als hun levensduur zo beperkt is? Als ze door hun creatie/codering beperkt worden?

 

Kijk naar Leon (de eerste replicant), hij is inderdaad zeer geweldadig maar hij is dan ook bewust dom gehouden. Hun vrijheid is een gevaar voor de samenleving maar in dit geval draagt de samenleving die hem, in dit geval letterlijk, heeft gemaakt de schuld. Roy, de meeste intelligente zie je daarentegen groeien doorheen de film. Hij is kil, afstandelijk maar toch zie je hem menselijk worden. Hij begint empathie te krijgen, eerst voor zichzelf maar later ook voor Zhora en uiteindelijk voor Deckard/leven in het algemeen. Hij is de bad guy van de film maar door de manier waarop vind ik hem een van de meer boeiende personages in de geschiedenis van de film.

 

Heb de film ondertussen al een paar keer gezien, vorig jaar zelf naar de reprise geweest in de Kinepolis maar vanaf de 1se keer was ik weggeblazen door de sfeer. De openingsscene met vangelis, de scenes in de straaten, de grauwheid, de dialogen...

 

Batty: It's not an easy thing to meet your maker.

Tyrell: What could he do for you?

Batty: Can the maker repair what he makes?

Link naar reactie

Ik ben zelf meer voor 'early' Hitchcock dan 'late' Hitch.

Liever dingen zoals Rebecca dus (wat een fantastische film).

Psycho valt als een pudding in elkaar na de shower scene, pijnlijk pedestrian zelfs voor die tijd.

 

Ik heb het in het algemeen zelfs meer voor de Hitch klonen (beetje te simpel om ze klonen te noemen, maar kom). Voor De Palma heb ik dus meer respect dan Hitch.

Link naar reactie

Ik ben zelf meer voor 'early' Hitchcock dan 'late' Hitch.

Liever dingen zoals Rebecca dus (wat een fantastische film).

Psycho valt als een pudding in elkaar na de shower scene, pijnlijk pedestrian zelfs voor die tijd.

 

Ik heb het in het algemeen zelfs meer voor de Hitch klonen (beetje te simpel om ze klonen te noemen, maar kom). Voor De Palma heb ik dus meer respect dan Hitch.

Ik vind de films uit de jaren '50 veruit de beste. North by Nortwest was eigenlijk de laatste goeie.

 

De films van De Palma zijn meer complex, maar dat komt omdat cinema geevolueerd is. In de jaren 40 en 50 was dat voor een groot deel verfilmd toneel. Veel van Hitchcock's films zijn ook oorspronkelijk toneelstukken.

Link naar reactie

Ik ben zelf meer voor 'early' Hitchcock dan 'late' Hitch.

Liever dingen zoals Rebecca dus (wat een fantastische film).

Psycho valt als een pudding in elkaar na de shower scene, pijnlijk pedestrian zelfs voor die tijd.

 

Ik heb het in het algemeen zelfs meer voor de Hitch klonen (beetje te simpel om ze klonen te noemen, maar kom). Voor De Palma heb ik dus meer respect dan Hitch.

 

 

Alhoewel het gedeelte voor de shower scène het beste is, blijft het daarna nog steeds sterk IMO. Zeker hoe Hitchcock de tijd neemt om te tonen hoe Norman Bates van het lijkt afgeraakt is schitterend gedaan. Het is alleen spijtig dat hij, omwille van de "code", die uitleg van de psycholoog moest toevoegen.

 

 

Voor de rest moet ik nog meer Hitchcock zien, én meer De Palma :)

Link naar reactie

:e007: Welke belachelijke bad guy? Zeker dat je Blade Runner en niet Blade 3 hebt gezien? :e007:

 

Serieus nu, Roy Batty is toch geniaal als antagonist. Een wezen met een bewustzijn dat niet erkend wordt als zodanig door de samenleving die hem heeft geschapen komt in opstand tegen zijn slavernij. Alhoewel ze intelligentie hebben worden ze als een object beschouwd omdat ze zogezegd geen empathie hebben maar hoe kunnen ze als hun levensduur zo beperkt is? Als ze door hun creatie/codering beperkt worden?

 

Kijk naar Leon (de eerste replicant), hij is inderdaad zeer geweldadig maar hij is dan ook bewust dom gehouden. Hun vrijheid is een gevaar voor de samenleving maar in dit geval draagt de samenleving die hem, in dit geval letterlijk, heeft gemaakt de schuld. Roy, de meeste intelligente zie je daarentegen groeien doorheen de film. Hij is kil, afstandelijk maar toch zie je hem menselijk worden. Hij begint empathie te krijgen, eerst voor zichzelf maar later ook voor Zhora en uiteindelijk voor Deckard/leven in het algemeen. Hij is de bad guy van de film maar door de manier waarop vind ik hem een van de meer boeiende personages in de geschiedenis van de film.

 

Heb de film ondertussen al een paar keer gezien, vorig jaar zelf naar de reprise geweest in de Kinepolis maar vanaf de 1se keer was ik weggeblazen door de sfeer. De openingsscene met vangelis, de scenes in de straaten, de grauwheid, de dialogen...

 

Batty: It's not an easy thing to meet your maker.

Tyrell: What could he do for you?

Batty: Can the maker repair what he makes?

 

En natuurlijk de al eeuwe oude discussie,

is Deckard een replicant? Wat wel heel duidelijk werd bij de laatste cut :)

 

Link naar reactie

Ik weet niet of het iemand anders zal interesseren behalve Spawnieboy, maar ik ben wel fan van Vimeo On Demand. Ze hebben een heel goede algemene selectie aan films. Niet de grote kleppers, maar veel films die heel erg indie en low-budget zijn. Eigenlijk is het de perfecte aanvulling op de iTunes en Netflix bibliotheek.

Ik ben vooral gecharmeerd door hun horrorselectie. Films die onmogelijk te vinden zijn in regio 2 en soms zelfs in regio 1 kan je hier gemakkelijk downloaden.

https://vimeo.com/ondemand/browse/horror

 

Ik streamde dit weekend HEADLESS en DEATH-SCORT SERVICE. Ultra sleazy en zeker en vast niet voor iedereen. Zie het als de hedendaagse variant van de exploitation films uit de jaren '60, '70 en '80 (type Herschell Gordon Lewis en Doris Wishman).

Hieronder de trailers. Deze zijn ultra NSFW en niet voor gevoelige kijkers dus kom niet zagen.

 

 

Link naar reactie

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Reageer op dit topic

×   Je hebt inhoud geplakt welke opmaak bevat.   Herstel opmaak

  Only 75 emoji are allowed.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Laden...
×
×
  • Nieuwe aanmaken...