Film Thread: Hanzo The Celluloid Slicer

[Zwendel]

Spy (extended). Melissa McCarty was zeer goed en Jason Statham zeer irritant (maar deze keer doelbewust). Er zat echter weinig vaart in en de grappen werden nogal gerokken. Had gerust een half uur afgemogen.

 

 

 

[Lav]

Spy is geweldig, ik wist zelfs niet dat er een extended versie was

[Zwendel]

Spy is geweldig, ik wist zelfs niet dat er een extended versie was

Op Play More van Telenet gezien.

[Gojira]

Spy is geweldig, ik wist zelfs niet dat er een extended versie was

Voor dit soort films is er op blu-ray altijd een extended versie...

[ghost dawg]

Knappe film.

[Chimi]

Wat ik de laatste tijd heb gezien:

 

Sideways
Tweede film die ik zie van Alexander Payne, de eerste was The Descendants. Ook hier weet Payne een liefdevol, doch geloofwaardig verhaal te vertellen, met personages waarom je geeft, ook al gedragen ze zich soms als een zak.

The Guard
Cynische Ierse misdaadkomedie met een geweldige Brendan Gleeson. Hoe leuk sommige grappen of situaties ook zijn (drugsdealers die filosofie bespreken in de auto bijvoorbeeld) wist de film toch niet altijd mijn aandacht vast te houden. Dat kon ook liggen aan het feit dat ik al meer dan 24 uur niet had geslapen, natuurlijk.

Safety Not Guaranteed
Geen slechte indiefilm, maar aangezien de film zich voornamelijk concentreert op personages, is het spijtig dat die juist zo oppervlakkig zijn gebleven. We leren ze niet beter kennen dan in de eerste 5 minuten en als ze dan toch een ontwikkeling doormaken, is die net hetzelfde als in alle andere Amerikaanse komedies. En dan natuurlijk nog het einde dat nergens op sloeg.

The Virgin Suicides
Doctor: "What are you doing here, honey? You're not even old enough to know how bad life gets."
Cecilia: "Obviously, Doctor, you've never been a 13-year-old girl."
The Virgin Suicides is het soort film dat je een warm gevoel geeft, maar je tegelijkertijd steeds meer en meer de donkere richting instuurt. Op een charmante manier weet debuterend regisseuse Coppola de depressiviteit maar ook de intens gelukkige momenten van zowel tienerjongens- als meisjes over te brengen. Aangezien ikzelf de juiste leeftijd heb, komt er allemaal op de juiste manier binnen, ook al laat de debutante zich wat gaan tegen het einde van de film met ietwat onrealistische gebeurtenissen.

Brussels by Night
Max staart aan zijn dwaaltocht door Brussel met drie doelen: dronken worden, herrie schoppen, maar vooral vergiffenis vinden. Max zit vol met negatieve gedachten en werkt dit uit op iedereen rond hem. Het valt al te raden dat dit slecht gaat aflopen.
Ik ga in Brussel naar school en de constante strijd in de stad tussen modern en klassiek blijft me fascineren. Ondersteund door een degelijke soundtrack door regisseur én rockjournalist Marc Didden wordt de stad en jaren' 80 sfeer voelbaar. Toch weet de film nergens te grijpen. De reden is simpel. De acteurs, en dan bedoel ik vooral de hoofdpersoon, zijn nergens overtuigend en staan elke vorm van geloofwaardigheid in de weg.
Ik onthoud vooral dat in 1983 de bussen op tijd reden en men nog op 55-jarige leeftijd op pensioen mocht!

Delicatessen
Je neemt een jaren' 40 cartoon, inclusief verbruinde kleuren natuurlijk, remaket hem met echte mensen, kruidt het verhaal met enkele donkere en zelfs sadistische elementen, en voeg zelfs wat horrorinvloeden toe. Neem ook nog eens twee debuterende regisseurs die perfect weten waar ze mee bezig zijn en een culthit is geboren!

The Royal Tenenbaums
Elke keer weer weet Anderson mij te begeesteren. Zijn, op het eerste zicht, poppenkastachtige universum, waar op spaarzame momenten de stille gevoelens de bovenhand nemen, weet me elke keer weer te fascineren. Zijn subtileit en droge humor weten perfect de klungelige gevoelens van zijn soms wat vreemde personages over te brengen.

Manhattan
Woody Allen is druk bezig om een favoriete regisseur te worden van mij. In zijn New York loopt het vol met neurotische "intellectuelen" die constant rond hun problemen en elkaar blijven heendraaien en zo telkens in de weg blijven staan van hun eigen geluk. En ik geniet van elke seconde.

Stardust Memories
"We especially like your early, funny ones!"
Wel, dat is eigenlijk perfect wat Allen hier doet. Het valt misschien niet op door de artistieke aanpak, maar deze film is hilarisch. Allen weet zeer goed het relaas van een artiest samen te vatten, het gevecht met de studio's, de rescencenten, het publiek, de verwachtingen, maar waar het hier eigenlijk om draait, is het gevecht met zichzelf. Hij heeft geen idee wat te doen met zijn relaties, succes, carrière en met zijn leven in het algemeen, die hij natuurlijk op zijn eigen gevatte manier aanpakt. Al bij al is dit dus een typische Woody Allen-film.

Barton Fink
Barton Fink is een scriptschrijver die net een kritisch succes behaalde met zijn Broadway-toneelstuk, en, deels uit financiële noodzaak, een contract sluit met een Hollywoodgigant. Hierdoor moet hij vechten om zijn artistieke integriteit te behouden, en te weerstaan aan de commerciële eisen van zijn meerderen.
Toch is deze film veel meer dan een hollywoodsatire, want zoals gewoonlijk bij een Coen Brothers-film gaat het hier over mensen die trachten de controle te behouden over hun leven en daar meestal in falen. Barton raakt vast te zitten in een writer's block, hier voorgesteld als zijn hotelkamer, maar zit eigenlijk vast in zijn eigen hoofd. De scenarist beweert te schrijven over én voor de gewone man, maar weigert te luisteren naar hun verhalen en kleineert hun. Zonder het door te hebben gaat Barton zo op in zijn eigen, onrealistische gedachten, dat hij geen aandacht heeft voor de mensen rond om heen. Hierdoor ontgaan hem belangrijke zaken die hij beter niet had gemist...
Een nieuwe favoriete Coen-film van mij!

[Bonte]

Test Footage van de nieuwe reeks Star Trek Discovery die volgend jaar uitgezonden wordt op CBS en Netflix. Het lijkt me eerder animatie kwaliteit dan live action maar binnenkort gaan ze wel meer tonen.

 

[Bonte]

Gisteren Super gezien. Weet eigenlijk niet goed wat voor film het is. Mijn beste gok is een spoof van een spoof. Maar ik vond het wel goed

 

 

Bedankt voor de tip, we hebben er ons SUPER mee geamuseerd.

[PanzerOfTheApes]

Gisteren gezien:

 

 

 

Lekker filmpje uit '89 waar oorlog verboden is en disputen dus geregeld worden tussen 2 'Jox' - robotbestuurders! :-) Het is zo fout als het groot is, maar met liefde gemaakt en dat straalt er ook vanaf! Je kan zien waar ze de mosterd hebben gehaald voor Pacific Rim. Als je verwachtingen laag zijn en je van robots houdt… kijken! :-)

 

[Spawn999]

Ja leuk die filmpjes, inderdaad heel fout.

 

 

[PanzerOfTheApes]

Maar de stop-motion was nog eens zo slecht nog niet :-) had erger verwacht :-)

[Spawn999]

Neuh valt mee, al heeft het wel een hoog power ranger gehalte

[PanzerOfTheApes]

Klopt, maar toen waren er nog geen Power Rangers he

[Spawn999]

Klopt die kwamen veel later aanlopen

 

[PanzerOfTheApes]

Hehe… altijd de gepaste gif, nice! ;-)

[Gojira]

TALLULAH, de nieuwste film met Ellen Page staat op Netflix voor de mensen die geïnteresseerd zijn. Ik kijk er morgen naar. Eerst eventjes bekomen van THE WITCH, mijn nummer 2 film van 2016...

[Chimi]

TALLULAH, de nieuwste film met Ellen Page staat op Netflix voor de mensen die geïnteresseerd zijn. Ik kijk er morgen naar. Eerst eventjes bekomen van THE WITCH, mijn nummer 2 film van 2016...

Bedankt voor de tip

[Spawn999]

[Chimi]

[ghost dawg]

Goeie film!

[ghost dawg]

Een ouderwets spannende film. Knap gedaan!

Had dat langs geen kanten verwacht toen ik de affiche zag, was een zeer aangename verrassing

[Zwendel]

Beetje recent spul:

 

 

 

Prince of Darkness: leuke klassieke horror.

Comedown: wat standaard kids in building, maar OK.

No One Lives: meh, maar te doen.

German Angst: 3 kortfilms. Nogal wisselvallig

Dead Snow 1: Cabin in the Snow with zombie SS. Leuk, maar ook weer standaard stuff.

Les Rivières Pourpres: goede film met een teleurstellend einde.

Mystery Men: leuke spoof, meet the Shoveler. Is blijkbaar afgeleid van een comic Flaming Carrot. Heb die proberen te vinden, maar is nogal duur.

 

Rest moet ik nog bekijken.

[Chimi]

Vandaag Le Magasin des Suicides, een eigenzinnige, Franse, 2D-animatiemusical! Over zelfmoord! What's not to like?

Om een voorbeeld te geven: op een bepaald moment verkoopt men iemand een verroest scheermes met als verkooppraatje: Zelfs al ga je er niet direct van dood, krijg je er nog steeds tetanus van.

 

[Chimi]

Vicky Christina Barcelona is een atypische Woody Allen. Waar normaal gezien in zijn werk personages verzwelgen in hun neurotische problemen en doemdenken, maakt de regisseur nu plaats voor jonge mensen die filosoferen over vrije relaties, van het leven proberen te genieten en zo zorgeloos mogelijk de liefde willen bedrijven. Er is ook een driehoeksverhouding, dat is dan weer typisch Allen.

 

Zeer mmoie film, alleen spijtig van de voice-over, die blijkbaar denkt dat hij een gids is tijdens een citytrip, die het anders zo warme en spontane gevoel van de film onderbreekt.

 

[Zwendel]

2010: na lang eens herbeken. Goede 'opvolger' van 2001

 

Bloodsucking Pharaos in Pittsburgh. Wist eigenlijk niet goed wat ik hiervan moest verwachten. Het is een slaher/hard boiled cop parodie en een goede ook. (very) Low budget maar heel vermakelijk

 

[Peter Motte]

Ik wil er niet mijn tijd aan verspillen om er zelf iets over te schrijven, dus kopieer ik maar een recensent waar ik het in zekere zin mee eens ben.

Maar ondanks al zijn (of haar?) opmerkingen is het echte probleem van Suicide Squad dat het gewoon een reclamefilm is voor alle films die nog moeten komen over de personages van dat zelfmoordcommando.

 

Wat deze film ook bewijst, is dat filmzalen volgetrokken worden door de reclame over een film.

Ze gebruiken alle trucs van de B-films uit de jaren 70, zoals de film in zo veel mogelijk zalen tegelijk uitbrengen, zodat je een recordopening krijgt (altijd goed voor extra persaandacht), en tegelijk de film niet moet steunen op vrienden die elkaar op de hoogte brengen.

 

 

Worse than Batman v. Superman

 

 

Trying to keep up with the plot of this movie is like chasing a moving train. Except even when you think you've caught up to it, you're not sure you want to get on board.

As someone who went into this movie with tempered expectations thanks to negative critical reviews, yet also hope it would have some redeeming moments due to the overall positive IMDb user reviews, I can honestly say that the critics may have won on this one.

Suicide Squad has a number of issues, but is not a total loss for comic book fans. The performances by the actors is not what stops this film from being a success, but it doesn't stop their characters from going in the wrong direction.

1. THE PLOT: The plot was pretty much a mess. This was a common complaint about the Batman V. Superman movie: the plot defied logic and had too much trivial sub-plot due to the amount of characters. Suicide Squad runs into a similar problem. I feel like they compensated logic to simply include scenes that would satisfy comic book fans, however it's at the sake of the film's success as a whole. Nothing is ever explained that you want explained. And somehow the movie is a confusing blend of predictable yet unclear. I found myself constantly asking "Why wouldn't you just do____?"

2. Not enough screen time for the other squad members: The rest of the squad (Other than Harley and Deadshot) are not fleshed out well. And the movie's feeble attempts to add background, dimension or complexity to the characters fails, with flashbacks and random monologues that don't elicit any sort of empathy from the viewer. I found myself easily not caring about the squad or its success at all. (Example in point 6)

3. PACING: I think the attempts to flesh out the characters failed also because of the way the movie is paced. It's about 2 hours, yet feels like a 30 minute movie. Scenes jump around quickly and what they do choose to drag out (flashbacks amongst other things) may be fun to watch but is unnecessary.

3. Overuse of Music: A little more nit-picky, yet nonetheless something I noticed. Now I'm for every character having a cool theme, and soundtracks are great but... Suicide Squad utilizes loud, distracting, CONSTANT music... over dialogue, over key scenes.... music accompanies everything. Or at least that's what it felt like. Don't get me wrong sometimes it works.

4. THERE ARE NO STAKES INVOLVED WHEN YOU'RE FIGHTING MONSTERS MADE OF GOOP: I worried about the antagonists of this movie when I saw the trailers. None of the fight scenes have any real tension or meaning, because of the type of monsters their fighting. Faceless, CGI, magical goop.

5. Uneven Dynamic of Power: This is a big issue I have with the movie. A lot of the characters seem extremely unnecessary and frankly misplaced, due to the disparity of power between all of them. In Batman V. Superman, people worried about how Batman would stand next to Superman, Wonder Woman and Apocalypse. In Suicide Squad it just felt wrong that a girl with bat and a guy with a boomerang were even within two feet of a guy who can breathe fire and a woman who can tear a hole in the sky. You simply don't believe Harley, for example, is needed in the group, which throws the logic of the film out of wack. Or that her bat can rip apart monsters, when Waller's bullets don't pierce them or Katana's sword. Not sure if this is a popular opinion, but the thought definitely occurred to me.

6. Katana : Out of all the characters in this movie, Katana's character was the biggest wasted opportunity (Boomerang is a close runner up). I'm not too familiar with her character in the comics, but I've looked up a couple strips and she's speaking English. THEY FREAKING SUBTITLE HER IN THE MOVIE. She can't even communicate with the damn squad. She could have been a character that could bond with them and be pretty cool, but she's reduced to a non-English speaking, body guard. And the film's attempts to humanize her couldn't be more ineffective. I had hoped this character would be utilized stronger and better.

7. The Joker : I never thought I'd say this in my lifetime, but this film should not have included the Joker. He should have full gotten his own movie or only been in certain scenes. Jared Leto does a great job, and he's definitely a scene stealer. In fact, I could see people leaving this movie thinking he was the best part or the only redeeming quality (Which in my mind is actually Will Smith), but I did enjoy watching the Joker. But his appearances made no sense in the context of the plot and felt fairly forced and random. I was expecting complex schemes from him or maybe an interesting sub plot, but that's not what I got from the movie.

In conclusion: It was difficult to keep this review fairly spoiler free, but I think I did it. Suicide Squad may become your next "guilty pleasure bad movie" film, but I think the average viewer will definitely find the film to be subpar. I did, and I hope this review helps you.

[Morpheus]

 

Ik wil er niet mijn tijd aan verspillen om er zelf iets over te schrijven, dus kopieer ik maar een recensent waar ik het in zekere zin mee eens ben.

Maar ondanks al zijn (of haar?) opmerkingen is het echte probleem van Suicide Squad dat het gewoon een reclamefilm is voor alle films die nog moeten komen over de personages van dat zelfmoordcommando.

 

Wat deze film ook bewijst, is dat filmzalen volgetrokken worden door de reclame over een film.

Ze gebruiken alle trucs van de B-films uit de jaren 70, zoals de film in zo veel mogelijk zalen tegelijk uitbrengen, zodat je een recordopening krijgt (altijd goed voor extra persaandacht), en tegelijk de film niet moet steunen op vrienden die elkaar op de hoogte brengen.

 

 

Worse than Batman v. Superman

 

<Knip>

 

 

 

Ik wacht wel tot hij op Netflix oid komt....

Wel jammer dat de originele recensent geen credits krijgt (bronvermelding).

[Lav]

Vandaag Le Magasin des Suicides, een eigenzinnige, Franse, 2D-animatiemusical! Over zelfmoord! What's not to like?

Om een voorbeeld te geven: op een bepaald moment verkoopt men iemand een verroest scheermes met als verkooppraatje: Zelfs al ga je er niet direct van dood, krijg je er nog steeds tetanus van.

 

 

magasin.jpg

Ook leuk is dat de film vanwege het onderwerp zich niet altijd even hard vast houdt aan typische clichés, niet echt een spoiler maar aangezien het leuker is om ze in de film te ontdekken ga ik ze in spoilers steken

 

het feit dat de vader zijn zoon bewust wilt vermoorden en hem aanzet tot roken :') ook hoe de jongen naar zijn zus kijkt als ze met de sjaal bezig is zou bij veel commerciële animatiefilms niet door de beugel kunnen

 

 

Anyway, inderdaad een heel erg leuke film

 

Je moet trouwens paniek in het dorp eens proberen, ben benieuwd wat je daar van zou vinden (ik vond die met momenten echt geniaal :')). Hij is oorspronkelijk Franstalig maar de Vlaamse versie is zeker niet slecht

[Chimi]

Ook leuk is dat de film vanwege het onderwerp zich niet altijd even hard vast houdt aan typische clichés, niet echt een spoiler maar aangezien het leuker is om ze in de film te ontdekken ga ik ze in spoilers steken

 

het feit dat de vader zijn zoon bewust wilt vermoorden en hem aanzet tot roken :') ook hoe de jongen naar zijn zus kijkt als ze met de sjaal bezig is zou bij veel commerciële animatiefilms niet door de beugel kunnen

 

 

Anyway, inderdaad een heel erg leuke film

 

Je moet trouwens paniek in het dorp eens proberen, ben benieuwd wat je daar van zou vinden (ik vond die met momenten echt geniaal :')). Hij is oorspronkelijk Franstalig maar de Vlaamse versie is zeker niet slecht

Die scènes zijn inderdaad geweldig.

Of die scène met de zus haar verjaardagsfeest

 

En bedankt voor de tip. Had er al eens van gehoord, maar jouw lof heeft mij overtuigd! Zal hem binnenkort eens huren.

[Zwendel]

Crimson Peak: op zich leuk spookverhaal, maar ik heb de indruk dat del Toro meer aandacht bestede aan stijl en beeldjesschieten dan aan het verhaal dat soms toch krakkemikkig verloopt.

 

Identity: goede mystery-thriller.

 

Sleepaway Camp II: goede sleazy slasher. Toen ik de naam van de hoofdrolspeelster zag ben ik even gaan kijken en inderdaad

 

[Chimi]

High Fidelity

Rob: What came first, the music or the misery? People worry about kids playing with guns, or watching violent videos, that some sort of culture of violence will take them over. Nobody worries about kids listening to thousands, literally thousands of songs about heartbreak, rejection, pain, misery and loss. Did I listen to pop music because I was miserable? Or was I miserable because I listened to pop music?

Top 5 redenen waarom ik deze film geweldig vind:

5. The perfecte adaptie van één van mijn favoriete boeken
4. Een cynische (lees: realistische) kijk op relaties
3. Beste soundtrack die ik in maanden heb gehoord
2. Het breken van de vierde muur
1. Jack Black die "Let's get it on" zingt

****1/2

[Chimi]

Een hele zwik aan reviews, het werd nog eens tijd

Match Point
Ietwat trage Woody Allen film, maar leuk om eens gezien te hebben.

American Psycho
Hilarische film met een erg sterke Christian Bale, die vaak vergeten lijkt. Ik lag plat met de scène over de naamkaartjes!

500 days of Summer
Grappige, inventieve romantische komedie waarvan je je nog zou verbazen hoe realistisch hij wel niet is!

500 Days of Summer
Euhm ja, mijn familie wou ook eens meekijken. Laten we het erophouden dan de grappen minder goed werken als je hem twee dagen later nog eens kijkt.

Dazed and Confused
Jerry Seinfeld heeft dan wel een televisieserie gemaakt over niks, maar Richard Linklater heeft een heel oeuvre gebouwd op films over niks!

Pulp Fiction
Eindelijk weet Tarantino mij de perfectie te geven waar ik al zo lang op wacht. Django was tot een zeker punt zeer sterk, totdat Tarantino besloot de personages te laten handelen ten diensten van het plot en niet uit zichzelf, en de laatste 20(?) minuten compleet ongeloofwaardig werden. Inglourious Basterds, lang geleden dat ik hem gezien heb, was een geweldige film maar ook hier klopten enkele zaken niet, of ik heb niet goed genoeg opgelet. Jackie Brown was geweldig, zeer volwassen en nergens overdreven, amper geweld zelfs. Alleen is het daardoor ook de minst memorabele Tarantino. Reservoir Dogs is qua dialogen misschien wel zijn sterkste film, toch weet de regisseur later spannendere dingen te doen qua plot en regie.

En dan komen we eindelijk aan bij Pulp Fiction, waarin het plaatje gewoon klopt.    In onchronologische volgorde worden verscheidene personages op ons afgevuurd, allen hilarisch doch geloofwaardig. En niemand gaat ontkennen dat dit toch wel een van de coolste films is ooit gemaakt. Daarom is het ook zo interessant dat Travolta en Jackson doorheen de film worden neergezet als übercoole macho's, om vervolgens aan het eind van de film dat gegeven weer helemaal op zijn kop te zetten met de schoonmaak-scène (met een hilarische Harvey Keitel    ). Die is trouwens perfect representatief voor de film in zijn geheel: een achtbaanrit gevuld met gekke personages, bizarre situaties en knetterende dialogen.

Taxi Driver
Tja, hier kan ik niet meer over zeggen dan wat er al zo vaak over is geschreven de afgelopen decennia.

Spring Breakers
Een interessante film die opgebouwd is uit contradicties. Maar toch wist de film mij nergens echt geboeid te houden. Vaag, ik weet het, maar zo voelde het voor mij toch aan.

Monsters
Dromerige film waar de monsters van ondergeschikt belang zijn en de nadruk ligt op de personages.

World's Greatest Dad
Zwartgallige komedie met Robin Williams die meer mensen zouden moeten kennen.

Dirty Mind
Net zoals wel vaker gebeurd bij Vlaamse films heeft het een degelijk script dat spijtig genoeg wordt verpest door een fletse regie en acteurs die niet weten wat ze ermee moeten doen (kijk bv. naar Brussels By Night). Hier is de anders toch wel grappige comedian Wim Helsen tragisch miscast als de ietwat sullige outsider die na een ongeluk zich begint te gedragen als een zelfverzekerde macho. Helsen probeert krampachtig leven in zijn personage te brengen maar uiteindelijk blijft het een verbasterde versie van het typetje dat hij speelt op het podium.

Crazy Stupid Love
Leuke film waarin komiek Steve Carell aanvankelijk niet goed weet wat te doen en hervalt in rare stemmetjes en gekke bekken, maar na een tijd het voorbeeld van zijn mede-acteurs volgt en de subtiele komedie geslaagd naar zijn hand zet. Spijtig genoeg weet de film niet altijd aan de clichés te ontsnappen en krijgen we weer de typische speech-scène zoals in elke komedie tegenwoordig...

Killer Joe
Simpel opgebouwd, toch zo sterk. Met Matthew McConaughey als onvoorspelbare bad guy (of protagonist?) kan het ook niet misgaan. O ja, één van de meest verontrustende scènes die ik ooit heb gezien komt in deze film voor, met een speciale rol voor KFC...

Drive
Heeft nood aan een herkijk...

Submarine
Geslaagde debuutfilm die soms in de verte doet denken aan Moonrise Kingdom, maar zich nog lang niet onder hetzelfde niveau kan scharen. Het is een tragikomedie, maar van echt drama kun je nauwelijks spreken, aangezien alles wat het jonge hoofdpersonage overkomt doorspekt is met ironie. Dit is al overduidelijk uit de film zelf, spijtig genoeg heet de regisseur niet genoeg vertrouwen in zijn eigen kunnen, en moet een voice-over alles nog een keer extra benadrukken. Die wordt dan nog eens ingesproken door een hoofdrolspeler die denkt dat hij door zielloos voor zich uit te staren wereldvreemd overkomt. Zijn vrouwelijke tegenspeelster daarentegen weet wel naturel over te komen en mocht imo wat meer scènes krijgen. Al bij al vermakelijk, maar niet veel meer.

Whiplash
Ik hoor sommige mensen klagen hoe simpel het verhaal van Whiplash is. Dan vraag ik mij echt af met welke verwachtingen ze de film zijn gaan kijken. Dit is pure cinema, waarin acteerbeesten als Miles Teller en uiteraard J.K. Simmons tegen elkaar worden gezet, wat uitmondt in een drumsolo van 10 minuten, oftewel één van de meest spannende én explosieve finales die ik ooit heb mogen aanschouwen. Dit is een film die ze over 50 jaar nog op academies zullen laten zien aan filmstudenten. Ben nog steeds onder de indruk...

Winter's Bone
Zeer goed drama, waarin bijna niemand echt sympathiek is en met als grote pluspunt een piepjonge Jennifer Lawrence, die hier al toont dat ze tot de sterkste actrices van Hollywood mag gerekend worden. Toch wist de film mij nergens echt te grijpen en blijft het een middelmatige dramafilm met een buitengewoon sterke leading lady.

Kill Bill Vol 1
Grandioze actiefilm die traag begint (met de geweldige scènes in het ziekenhuis!) om vervolgens spectaculair in gang te schieten om dan weer abrupt te eindigen. Binnenkort volume 2!

Blow Out
Cinema op zijn best! John Travolta speelt zijn personage fantastisch zonder er veel woorden aan vuil te maken. Een blik op hem en je weet direct hoe jij zich voelt, wat hij denkt en wat zijn motieven zijn. Enkel zo kan hij zich staande houden in deze ingenieuze thriller van Brian De Palma, met een perfect, naargeestig einde.

Donnie Brasco
Ietwat ondergewaardeerd gangsterdrama waarin Johnny Depp een undercover-agent speelt die zich meer thuis begint te voelen in het gangstermilieu dan tussen zijn eigen collega's en familie. Maar hoe sterk Depp het personage ook weet te vertolken in één van zijn eerste volwassen rollen, hij wordt toch overschaduwd door het acteerbeest dat Pacino heet.

 

[Gojira]

Een hele zwik aan reviews, het werd nog eens tijd

 

Match Point

Ietwat trage Woody Allen film, maar leuk om eens gezien te hebben.

Die zal je binnen een paar maanden toch nog eens een kans moeten geven. Het is een atypische Woody Allen qua stijl en toon, maar het is wel een deprimerend meesterwerk.

 

American Psycho

Hilarische film met een erg sterke Christian Bale, die vaak vergeten lijkt. Ik lag plat met de scène over de naamkaartjes!

Die is inderdaad erg goed. Ik wil ook wel nog eens de tweede zien, hoor daar goede dingen over, plus Mila Kunis zie ik graag bezig (toch wel een onderschatte actrice).

 

500 days of Summer

Grappige, inventieve romantische komedie waarvan je je nog zou verbazen hoe realistisch hij wel niet is!

Meh. Zelfs als je hem maanden of jaren later opnieuw bekijkt dan werkt het veel minder en ik vond het de eerste keer al niet echt denderend.

 

 

Dazed and Confused

Jerry Seinfeld heeft dan wel een televisieserie gemaakt over niks, maar Richard Linklater heeft een heel oeuvre gebouwd op films over niks!

Moet ik nog zien, maar ik hou van Linklater...

 

Pulp Fiction

Eindelijk weet Tarantino mij de perfectie te geven waar ik al zo lang op wacht. Django was tot een zeker punt zeer sterk, totdat Tarantino besloot de personages te laten handelen ten diensten van het plot en niet uit zichzelf, en de laatste 20(?) minuten compleet ongeloofwaardig werden. Inglourious Basterds, lang geleden dat ik hem gezien heb, was een geweldige film maar ook hier klopten enkele zaken niet, of ik heb niet goed genoeg opgelet. Jackie Brown was geweldig, zeer volwassen en nergens overdreven, amper geweld zelfs. Alleen is het daardoor ook de minst memorabele Tarantino. Reservoir Dogs is qua dialogen misschien wel zijn sterkste film, toch weet de regisseur later spannendere dingen te doen qua plot en regie.

 

En dan komen we eindelijk aan bij Pulp Fiction, waarin het plaatje gewoon klopt.    In onchronologische volgorde worden verscheidene personages op ons afgevuurd, allen hilarisch doch geloofwaardig. En niemand gaat ontkennen dat dit toch wel een van de coolste films is ooit gemaakt. Daarom is het ook zo interessant dat Travolta en Jackson doorheen de film worden neergezet als übercoole macho's, om vervolgens aan het eind van de film dat gegeven weer helemaal op zijn kop te zetten met de schoonmaak-scène (met een hilarische Harvey Keitel    ). Die is trouwens perfect representatief voor de film in zijn geheel: een achtbaanrit gevuld met gekke personages, bizarre situaties en knetterende dialogen.

Ik vind alle films van Tarantino fantastisch, maar ik denk dat mijn favorieten toch Pulp Fiction en Jackie Brown zijn.

 

Taxi Driver

Tja, hier kan ik niet meer over zeggen dan wat er al zo vaak over is geschreven de afgelopen decennia.

Not my favourite scorcese, but not as bad as Shutter Island.

 

Spring Breakers

Een interessante film die opgebouwd is uit contradicties. Maar toch wist de film mij nergens echt geboeid te houden. Vaag, ik weet het, maar zo voelde het voor mij toch aan.

Deze moet je binnen een paar jaar nog eens opnieuw bekijken, want ik vrees dat je nog een beetje te jong bent en/of te vroeg in je cinemakijkcarrière zit om deze te appreciëren. Dat is geen verwijt, maar net zoals je bij literatuur een learning curve hebt (je begint ook niet met East of Eden als eerste boek of één van de eerste boeken), is dat bij film ook het geval.

Spring Breakers is dan misschien wel Harmony Korine's meest toegankelijke film, maar het is nog altijd een film van Korine. Die contradicties zitten er inderdaad bewust in. Je hebt de prachtige beelden (van de geniale belg Benoit De Bie overigens) die contrasteren met de inhoud. Je moet het dus satire noemen (look at my shit!), maar het is ook paradoxaal, want Korine houdt echt van de trashy stylization van het hele Spring Break gebeuren (zie de slo-mo openingssequentie op de tonen van Skrillex). Korine doet dus tegelijk aan 'glorification' en 'vilification'. Een heel complexe film met een heel specifieke toon dankzij de fantastische editing (ben vergeten hoe Korine die stijl noemde...).

Korine is één van mijn favoriete regisseurs... Probeer (later) zeker ook nog eens Gummo en Trash Humpers. Die laatste is heel out there. In het begin heel erg irritant, maar toch fascinerend en naar het einde toe vind je het geniaal (allez, dat was bij mij toch het geval).

Korine schreef overigens ook Kids van Larry Clark (Bully, Ken Park, Another Day in Paradise). Some good shit in the nineties, man.

 

O ja, ik weet niet hoe ik aan de link kom, misschien is er geen, maar bekijk ook zeker de films van Kelly Reichardt. Slow cinema, maar o zo diepmenselijk. ik ben geen grote fan van Old Joy, maar haar andere films zijn geniaal.

Koop deze box: https://www.amazon.co.uk/Kelly-Reichardt-Box-Set-Blu-ray/dp/B00LC02ISY/ref=sr_1_1?s=dvd&ie=UTF8&qid=1471328588&sr=1-1&keywords=kelly+reichardt

Dan mis je enkel Night Moves: https://www.amazon.co.uk/Night-Moves-Blu-ray-Jesse-Eisenberg/dp/B00N511SVG/ref=sr_1_4?s=dvd&ie=UTF8&qid=1471328588&sr=1-4&keywords=kelly+reichardt

Ik kijk keihard uit naar haar volgende film Certain Women: http://www.imdb.com/title/tt4468634/?ref_=nm_flmg_dr_1

 

Monsters

Dromerige film waar de monsters van ondergeschikt belang zijn en de nadruk ligt op de personages.

Erg goede film.

 

World's Greatest Dad

Zwartgallige komedie met Robin Williams die meer mensen zouden moeten kennen.

En zeggen dat bijna iedereen Bobcat Goldthwait enkel kent van de Police Academy films. Zijn andere films zijn ook erg de moeite. Willow Creek moet ik wel nog bekijken. Check zeker ook Call Me Lucky, een documentaire. Staat waarschijnlijk nog op Netflix.

[Gojira]

Dirty Mind

Net zoals wel vaker gebeurd bij Vlaamse films heeft het een degelijk script dat spijtig genoeg wordt verpest door een fletse regie en acteurs die niet weten wat ze ermee moeten doen (kijk bv. naar Brussels By Night). Hier is de anders toch wel grappige comedian Wim Helsen tragisch miscast als de ietwat sullige outsider die na een ongeluk zich begint te gedragen als een zelfverzekerde macho. Helsen probeert krampachtig leven in zijn personage te brengen maar uiteindelijk blijft het een verbasterde versie van het typetje dat hij speelt op het podium.

Ik heb het niet voor Vlaamse Cinema...

 

Crazy Stupid Love

Leuke film waarin komiek Steve Carell aanvankelijk niet goed weet wat te doen en hervalt in rare stemmetjes en gekke bekken, maar na een tijd het voorbeeld van zijn mede-acteurs volgt en de subtiele komedie geslaagd naar zijn hand zet. Spijtig genoeg weet de film niet altijd aan de clichés te ontsnappen en krijgen we weer de typische speech-scène zoals in elke komedie tegenwoordig...

Dit is één van mijn favoriete films, duizendmiljoen maal beter dan die 500 days of summer. De cliché dingen werkten voor mij omdat er heel erg veel gevoel in zat. I always cry a little at the end...

 

Killer Joe

Simpel opgebouwd, toch zo sterk. Met Matthew McConaughey als onvoorspelbare bad guy (of protagonist?) kan het ook niet misgaan. O ja, één van de meest verontrustende scènes die ik ooit heb gezien komt in deze film voor, met een speciale rol voor KFC...

Die moet ik nog eens opnieuw bekijken, maar de eerste keer dat ik hem zag, was ik niet zo onder de indruk.

Check zeker ook Bug van Friedkin. That shit is awesome.

 

Drive

Heeft nood aan een herkijk...

Die film is geniaal, alle films van Nicolas Winding Refn zijn geniaal. De geniale Nicolas Winding Refn is één van mijn favoriete regisseurs ooit, want hij is - wait for it - geniaal.

 

Submarine

Geslaagde debuutfilm die soms in de verte doet denken aan Moonrise Kingdom, maar zich nog lang niet onder hetzelfde niveau kan scharen. Het is een tragikomedie, maar van echt drama kun je nauwelijks spreken, aangezien alles wat het jonge hoofdpersonage overkomt doorspekt is met ironie. Dit is al overduidelijk uit de film zelf, spijtig genoeg heet de regisseur niet genoeg vertrouwen in zijn eigen kunnen, en moet een voice-over alles nog een keer extra benadrukken. Die wordt dan nog eens ingesproken door een hoofdrolspeler die denkt dat hij door zielloos voor zich uit te staren wereldvreemd overkomt. Zijn vrouwelijke tegenspeelster daarentegen weet wel naturel over te komen en mocht imo wat meer scènes krijgen. Al bij al vermakelijk, maar niet veel meer.

Zal ik ooit wel eens zien.

 

Whiplash

Ik hoor sommige mensen klagen hoe simpel het verhaal van Whiplash is. Dan vraag ik mij echt af met welke verwachtingen ze de film zijn gaan kijken. Dit is pure cinema, waarin acteerbeesten als Miles Teller en uiteraard J.K. Simmons tegen elkaar worden gezet, wat uitmondt in een drumsolo van 10 minuten, oftewel één van de meest spannende én explosieve finales die ik ooit heb mogen aanschouwen. Dit is een film die ze over 50 jaar nog op academies zullen laten zien aan filmstudenten. Ben nog steeds onder de indruk...

Ik heb het al tienduizenden keren gezegd, maar de 3de akte van deze film is explosiever dan alle 3de aktes van alle blockbusters van de afgelopen 10 jaar opgeteld.

 

Winter's Bone

Zeer goed drama, waarin bijna niemand echt sympathiek is en met als grote pluspunt een piepjonge Jennifer Lawrence, die hier al toont dat ze tot de sterkste actrices van Hollywood mag gerekend worden. Toch wist de film mij nergens echt te grijpen en blijft het een middelmatige dramafilm met een buitengewoon sterke leading lady.

Opnieuw vond ik deze beter dan jij. Check ook Martha Marcy May Marlene (van Sean Durkin). Ik weet niet waarom ik de link tussen de twee films maak, but trust me: it's good. 

 

Kill Bill Vol 1

Grandioze actiefilm die traag begint (met de geweldige scènes in het ziekenhuis!) om vervolgens spectaculair in gang te schieten om dan weer abrupt te eindigen. Binnenkort volume 2!

Zie eerder.

 

Blow Out

Cinema op zijn best! John Travolta speelt zijn personage fantastisch zonder er veel woorden aan vuil te maken. Een blik op hem en je weet direct hoe jij zich voelt, wat hij denkt en wat zijn motieven zijn. Enkel zo kan hij zich staande houden in deze ingenieuze thriller van Brian De Palma, met een perfect, naargeestig einde.

Mijn favorieten van De Palma zijn: Dressed To Kill, Raising Cain, Carlito's Way en Phantom of the Paradise. Raising Cain ging normaal in oktober op Blu-ray uitgebracht worden door Arrow Video, maar is uitgesteld tot januari, vermoedelijk om er ook de fan edit van de film op te zetten. De regio A Scream Factory release zal die hebben. Waarom is dat interessant die fan edit? Zie hier: http://www.indiewire.com/2012/01/feature-film-with-video-essay-brian-de-palmas-raising-cain-is-re-cut-132482/

Ook: http://www.directorama.net/2016/07/changing-cain-fan-edit-brian-de-palma-directors-cut/

Wat zegt De Palma over deze re-cut:

Hi Geoff:

I just saw the Raising Cain re-cut and I think it’s great.

It’s what we didn’t accomplish on the initial release of the film. It’s what I originally wanted the movie to be.

Could you contact the company releasing the Blue Ray and tell them I think it’s important they include it with the new release? If you need me to talk to some at the company just give me a number and a name.

And congratulations to Peet Gelderblom, he’s restored the true story of Raising Cain.

Thanks,

Brian De Palma 

 

Donnie Brasco

Ietwat ondergewaardeerd gangsterdrama waarin Johnny Depp een undercover-agent speelt die zich meer thuis begint te voelen in het gangstermilieu dan tussen zijn eigen collega's en familie. Maar hoe sterk Depp het personage ook weet te vertolken in één van zijn eerste volwassen rollen, hij wordt toch overschaduwd door het acteerbeest dat Pacino heet.

Was geen echt grote fan van deze film, misschien nog eens opnieuw bekijken.

[Chimi]

1) Die zal je binnen een paar maanden toch nog eens een kans moeten geven. Het is een atypische Woody Allen qua stijl en toon, maar het is wel een deprimerend meesterwerk.

 

2) Die is inderdaad erg goed. Ik wil ook wel nog eens de tweede zien, hoor daar goede dingen over, plus Mila Kunis zie ik graag bezig (toch wel een onderschatte actrice).

 

3) Meh. Zelfs als je hem maanden of jaren later opnieuw bekijkt dan werkt het veel minder en ik vond het de eerste keer al niet echt denderend.

 

 

4) Moet ik nog zien, maar ik hou van Linklater...

 

5) Ik vind alle films van Tarantino fantastisch, maar ik denk dat mijn favorieten toch Pulp Fiction en Jackie Brown zijn.

 

6) Not my favourite scorcese, but not as bad as Shutter Island.

 

7) Deze moet je binnen een paar jaar nog eens opnieuw bekijken, want ik vrees dat je nog een beetje te jong bent en/of te vroeg in je cinemakijkcarrière zit om deze te appreciëren. Dat is geen verwijt, maar net zoals je bij literatuur een learning curve hebt (je begint ook niet met East of Eden als eerste boek of één van de eerste boeken), is dat bij film ook het geval.

Spring Breakers is dan misschien wel Harmony Korine's meest toegankelijke film, maar het is nog altijd een film van Korine. Die contradicties zitten er inderdaad bewust in. Je hebt de prachtige beelden (van de geniale belg Benoit De Bie overigens) die contrasteren met de inhoud. Je moet het dus satire noemen (look at my shit!), maar het is ook paradoxaal, want Korine houdt echt van de trashy stylization van het hele Spring Break gebeuren (zie de slo-mo openingssequentie op de tonen van Skrillex). Korine doet dus tegelijk aan 'glorification' en 'vilification'. Een heel complexe film met een heel specifieke toon dankzij de fantastische editing (ben vergeten hoe Korine die stijl noemde...).

Korine is één van mijn favoriete regisseurs... Probeer (later) zeker ook nog eens Gummo en Trash Humpers. Die laatste is heel out there. In het begin heel erg irritant, maar toch fascinerend en naar het einde toe vind je het geniaal (allez, dat was bij mij toch het geval).

Korine schreef overigens ook Kids van Larry Clark (Bully, Ken Park, Another Day in Paradise). Some good shit in the nineties, man.

 

O ja, ik weet niet hoe ik aan de link kom, misschien is er geen, maar bekijk ook zeker de films van Kelly Reichardt. Slow cinema, maar o zo diepmenselijk. ik ben geen grote fan van Old Joy, maar haar andere films zijn geniaal.

Koop deze box: https://www.amazon.co.uk/Kelly-Reichardt-Box-Set-Blu-ray/dp/B00LC02ISY/ref=sr_1_1?s=dvd&ie=UTF8&qid=1471328588&sr=1-1&keywords=kelly+reichardt

Dan mis je enkel Night Moves: https://www.amazon.co.uk/Night-Moves-Blu-ray-Jesse-Eisenberg/dp/B00N511SVG/ref=sr_1_4?s=dvd&ie=UTF8&qid=1471328588&sr=1-4&keywords=kelly+reichardt

Ik kijk keihard uit naar haar volgende film Certain Women: http://www.imdb.com/title/tt4468634/?ref_=nm_flmg_dr_1

 

8) Erg goede film.

 

9) En zeggen dat bijna iedereen Bobcat Goldthwait enkel kent van de Police Academy films. Zijn andere films zijn ook erg de moeite. Willow Creek moet ik wel nog bekijken. Check zeker ook Call Me Lucky, een documentaire. Staat waarschijnlijk nog op Netflix.

WOW! Jij hebt heel mijn tekst gelezen!

 

1) Ik vond hem wel beter dan ik hier liet uitschijnen, maar hij was voor mij minder memorabel dan bv. Manhattan, Vicky Christina Barcelona, Stardust Memories... Het einde was mij ook al gespoilerd, wat voor mij de spanning wat weghaalde.

2) Zal hem dan ook eens kijken als ik tijd (en zin) heb.

3) Tja, smaken verschillen

4) Zeker doen! Nu niet dat ik zelf al gigantisch veel Linklater heb gezien, maar ik kan niet direct een film opnoemen waarmee je hem kan vergelijken.

5) Pulp Fiction is mijn favoriet met Inglourious Basterds als tweede, Jackie Brown lijkt me ook een film die je steeds meer gaat waarderen des te vaker je hem ziet.

6) Ook hier loopt mijn kennis (in dit geval van Scorsese) te kort om te gaan vergelijken. Ik vind hem sterk maar was persoonlijk meer overdonderd door The Wolf of Wall Street (of mijn verwachtingen voor Taxi Driver lagen zéér, zéér hoog, denk dat laatste)

7) Ik beschouw dat zeker niet als een verwijt, ben zelf immers nog maar een klein jaartje geïnteresseerd in films, en weet dat mijn smaak nu nog 99% mainstream is. Korine is wel een regisseur die mij interessant lijkt, en aangezien Kids bij ons in de bibliotheek ligt, zal ik die eens huren...

Blijkbaar ook enkele Kelly Reichardt-films in de bib, wordt vervolgdt.

8) Mee eens, uiteraard

9) Call Me Lucky toegevoegd aan mijn Netflix List, a.k.a. de vergeetput...

[Chimi]

1) Ik heb het niet voor Vlaamse Cinema...

 

2) Dit is één van mijn favoriete films, duizendmiljoen maal beter dan die 500 days of summer. De cliché dingen werkten voor mij omdat er heel erg veel gevoel in zat. I always cry a little at the end...

 

3) Die moet ik nog eens opnieuw bekijken, maar de eerste keer dat ik hem zag, was ik niet zo onder de indruk.

Check zeker ook Bug van Friedkin. That shit is awesome.

 

4) Die film is geniaal, alle films van Nicolas Winding Refn zijn geniaal. De geniale Nicolas Winding Refn is één van mijn favoriete regisseurs ooit, want hij is - wait for it - geniaal.

 

5) Zal ik ooit wel eens zien.

 

6) Ik heb het al tienduizenden keren gezegd, maar de 3de akte van deze film is explosiever dan alle 3de aktes van alle blockbusters van de afgelopen 10 jaar opgeteld.

 

7) Opnieuw vond ik deze beter dan jij. Check ook Martha Marcy May Marlene (van Sean Durkin). Ik weet niet waarom ik de link tussen de twee films maak, but trust me: it's good. 

 

8) Zie eerder.

 

9) Mijn favorieten van De Palma zijn: Dressed To Kill, Raising Cain, Carlito's Way en Phantom of the Paradise. Raising Cain ging normaal in oktober op Blu-ray uitgebracht worden door Arrow Video, maar is uitgesteld tot januari, vermoedelijk om er ook de fan edit van de film op te zetten. De regio A Scream Factory release zal die hebben. Waarom is dat interessant die fan edit? Zie hier: http://www.indiewire.com/2012/01/feature-film-with-video-essay-brian-de-palmas-raising-cain-is-re-cut-132482/

Ook: http://www.directorama.net/2016/07/changing-cain-fan-edit-brian-de-palma-directors-cut/

Wat zegt De Palma over deze re-cut:

Hi Geoff:

I just saw the Raising Cain re-cut and I think it’s great.

It’s what we didn’t accomplish on the initial release of the film. It’s what I originally wanted the movie to be.

Could you contact the company releasing the Blue Ray and tell them I think it’s important they include it with the new release? If you need me to talk to some at the company just give me a number and a name.

And congratulations to Peet Gelderblom, he’s restored the true story of Raising Cain.

Thanks,

Brian De Palma 

 

10) Was geen echt grote fan van deze film, misschien nog eens opnieuw bekijken.

1) Ik ook niet direct, zeker niet regisseurs als Erik Van Looy, Jan Verheyen enzo... maar heb er mij eerlijk gezegd ook niet zwaar in verdiept (ik geraak niet verder dan Felix Van Groeningen) maar Any Way the Wind Blows en Ex-Drummer lijken me wel interessant.

Wat mij wel opvalt is hoe wij aan de Vlaamse kant maar blijven terugvallen in films over, sorry voor de boutade uitspraak, marginalen terwijl aan de Waalse kant Fabrice Du Welz echte kunst weet te maken en zelfs de publieksvriendelijke komedies al eens ambitieuzer zijn (denk Jaco Van Dormael).

2) Het was ook wel een emotioneel einde, maar het blijft me opvallen en het zit er soms te dik op...

3) Genoteerd!

4) Ik vond hem ook goed, maar mensen bleven maar binnenvallen en mij lastig vallen (zoals mijn zus die telkens het licht terug kwam aandoen omdat ze dat de hond schrik zou krijgen) waardoor dat ik hem niet op waarde kon schatten.

5) Heb je The Double al gezien van dezelfde regisseur? Vind ik toch beter.

6) Eens

7) Had ik verwacht Was al de vierde film van die dag, en was misschien nog iets te veel verdoofd door Whiplash. Zal die ook nog eens herbekijken (binnen een jaar of zo)

8) Bedoel je hiermee je reactie op Pulp Fiction of die op Winter's Bone? In het geval van die laatste, ik ben heel tevreden over Kill Bill hoor.

9) Was mijn eerste De Palma en wil zeker meer van hem ontdekken, Carlito's Way had ik ook al mijn oog op. Had deze film gekozen om mee te beginnen omwille van dit https://www.criterion.com/explore/161-edgar-wright-s-top-10

10) Denk niet echt dat het een film is die beter wordt hoe meer je hem kijkt, als hij je de eerste keer niet zo beviel, zal een herkijk daar denk ik niet veel aan veranderen.

 

Ok, en nu weer filmpjes kijken (Being John Malkovich )

[Gojira]

En daarna THE ADDAMS FAMILY VALUES.

[Chimi]

En daarna THE ADDAMS FAMILY VALUES.

Ja, die films moet ik ook nog eens een keer kijken...

[Chimi]

En zeggen dat bijna iedereen Bobcat Goldthwait enkel kent van de Police Academy films. Zijn andere films zijn ook erg de moeite. Willow Creek moet ik wel nog bekijken. Check zeker ook Call Me Lucky, een documentaire. Staat waarschijnlijk nog op Netflix.

Bedankt voor de tip, juist gezien, Dit ga ik nog veel mensen aanraden.

[Gojira]

Trailer voor de theatrical version van de nieuwe Terrence Malick, VOYAGE OF TIME.

http://birthmoviesdeath.com/2016/08/19/voyage-of-time-lifes-journey-gets-a-blanchett-voiced-trailer

 

Er is ook nog een kortere versie van de film die enkel bedoeld is voor IMAX.

Hopelijk komen beide versies uiteindelijk op 1 blu-ray terecht.

 

Ik kijk hier keihard naar uit...