Ga naar inhoud

Film Thread: Hanzo The Celluloid Slicer


Recommended Posts

Ik vind de nieuwe zeer overrated. Goed gemaakt dat wel, maar geef mij maar de Burton films...

 

Under The Skin gezien, indrukwekkende film...behoorlijk hypnotiserend ook. Ga ik zeker voor een tweede keer bekijken :)

 

Met voorsprong mijn favoriete film van afgelopen jaar, ik zal die zeker ook nog vaak bekijken.

I was taught to dream this dream people call human life

 

I was thought to dream

Link naar reactie

ENEMY

Derde film die ik zie van Denis Villeneuve (prisoners, incendies). Gene zever, weeral een meesterwerk. Dit is gewoon een masterclass in toon en hoe die over een hele film vol te houden. Op geen enkel moment is er een dip in het bezwerende, hypnotische, koortsachtige sfeertje dat over deze film hangt. Alles zit ook zo perfect ineen, geen grammetje vet en alles gebeurt wanneer het moet gebeuren. Het idee achter de film is uiteraard dat het hoofdpersonage ontdekt dat hij een dubbel heeft, maar alles ontplooit zich niet zoals dat in een standaard Hollywoodfilm zou gaan, dat houdt het spannend. Als de twee levens zich dan ook nog beginnen te vermengen (de naaste van de een vraagt naar iets uit het leven van de andere, enz, ik wil niet te veel weggeven) wordt het al helemaal fascinerend. Ik heb ook geen flauw idee hoe alles in elkaar zit, wat die verwijzingen naar spinnen(webben) er mee te maken hebben en vooral dat einde laat me een beetje verweesd achter, maar ik hou wel van dat gevoel. Enerzijds wil ik een heleboel analyses gaan lezen omdat het mij zo fascineert, maar wil ik het anderzijds wel te weten komen? Ik weet niet of het in het boek waarop de film gebaseerd is meer wordt uitgewerkt (waarschijnlijk niet)... Kijk, ik ben er ongelooflijk door geraakt, van hoeveel films kan je dat nog zeggen tegenwoordig. Oh, en jake gyllenhaal, wat een acteur. Op geen enkel moment twijfel je aan welk van de twee doppelgangers hij vertolkt en hij doet het dan ook nog eens subtiel. Geen overdreven dramatiek, maar toch is het overduidelijk. Heef die gast een Oscar, verdomme!

Link naar reactie

Ook  maar weer eens een film bekeken. Ja het gebeurt niet vaak maar Dio is anime en manga ook wel eens zat. Keuze viel voor COLD IN JULY Een persoonlijke tip van mijn goede vriend George (mocht ik wilen*) Cold in July is een typische jaren 80 en 90 thriller gemaakt in 2014. Het vogt het verhaal van Richard Dane, een doodgewone familyman die op een avond gerommel in huis hoort. En omdat Rich een fatsoenlijke, godsvrezende blanke Amerikaan is heeft hij uiteraard een revovler in huis. Die hij vervolgens gebruikt om de inbreker door het hoofd te schieten als vorm van zelfverdediging. Het blijkt dat de inbreker een kleine crimineel is en de politie is al vlug van mening dat Rich juist gehandeld heeft en sluit de zaak. Maar waar ze buiten gerekend hadden was de vader van eht slachtoffer die juist vrij gekomen is uit de gevangenis. En de rest kun je zelf wel bedenken. Papa slechterik gaat Richie Rich stalken, de politie blijkt totaal inadequaat en na anderhalf uur goed opgebouwde spanning en netjes getimede jump scares lukt het Richie om van zijn kwelduivel af te komen in een spectaculaire climax. So far, so Cape Fear...wel...nee... Het mooie aan Cold in July is dat de film zo vol twists zit dat juist als je door hebt wat voor soort film je zit te kijken het verhaal een totaal andere wending neemt en de film totaal veranderd van plot en toon. Hierdoor blijft het fris en onvoorspelbaar. Hierdoor helaas wordt het ook vrij chaotisch allemaal. Het eerste half uur van de film spint zich uit precies op de manier zoals ik het net omschreef. En dat is prima. Regisseur Jim Mickle weet de spanning op te bouwen met de expertise van een Hitchcock en houdt je net lang genoeg op het puntje van je stoel als er niets gebeurt om je te doen opspringen ervan als er daadwerkelijk iets gebeurt. Ik zou zelfs een vergelijk durven trekken met David Cronenbergs meesterlijke misdaad thriller A History of Violence. Met andere woorden het belooft een thriller van topniveau te worden. Maar dan opeens compleet out of the blue verandert de film helemaal van richting en wordt het een thriller van een totaal ander soort (ik zal niet zeggen wat) Maar ook daarin kwijt Cold in July zich met verve. Er komen wat meer scheurtjes in het harnas en supsense moet regelmatig ruimte maken voor suspension (of disbelief) maar al met al blijft het een solide thriller. Tot halverwege de film Don Johnson (ja die gast uit Miami Vice) het toneel op komt gebanjerd in zn cowboy laarzen. Want vanaf dat moment boort de film zich langzaam maar zeker de grond in. Met een climax die zo stupide is en zo slecht uitgevoerd dat ik hem bijna wil spoilen om maar alvast de teleurstelling te voorkomen.

 

Wat deze wel heel erg harde val wat verzacht gelukkig is de performance van de altijd fantastische Michael C Hall. (america's favourite serial killer) Rich is een interessante protagonist in juist hoe gewoontjes hij is en gedurende de film zien we hem steeds meer veranderen door de maalstroom van geweld en perversiteit waar hij in gezogen wordt. Hall speelt hem van begin tot eind met een enorme intensiteit en ingehouden agressie waardoor hij betoverend is en de film als het ware domineert. Met enkel blikken en kleine gebaartjes verteld hij ons veel meer over Rich dan het steeds meer teleurstellende script hem opdraagt en weet deze vrij gemiddelde thriller op te tillen tot een ietwat bovengemiddelde. Wat hoerbij ook helpt is de fantastische regie van Mickle die alles schiet in slecht belichte ruimtes met veel close ups waardoor we als kijker vaak net zo verward zijn en even wienig idee hebben wat er gaande is als Rich zelf. En dit alles ondersteund door de heerlijke soundtrack van Jeff Grace die zijn dreigende minimalistische tonen af en toe verwisselt voor een typisch 80s rocknummer.

 

Cold in July begint zeer veel belovend maar kan die belofte uiteindelijk niet waarmaken en eindigt in een chaos van onafgesoten verhaallijnen en vreemde plotwendingen. Maar tegelijkertijd heb ik zeer genoten van de film. Wat het mist aan een coherent plot maakt het goed in termen van stijl. Het is een onverontschuldigend rauwe en donkere film vol schokkende twists, grof taalgebruik en keiharde actie. Als je een liefhebber bent van thrillers en zker van die typische jaren 80 en 90 dingetjes is dit zeker een aanrader, Ik zou m zelf niet kopen maar de meeste videotheken hebben m ongetwijfeld wel in huis. De rest kan m rustig overslaan want als je niets hebt met het genre dan mis je hier niets aan.

***1/2

 

 

*Voor mensen die mij wat minder goed kennen, Ik ben al jaren een trouw lezer heirvan:

http://grrm.livejournal.com/373546.html

Denk ik om te bewijzen dat ik ben?

Link naar reactie

Even hier ook nog wat posten:

 

PRESERVATION
This is just a lazy piece of filmmaking. Een opeenvolging van non-sequiturs, de film vloeit niet organisch. Scenes en gebeurtenissen clashen met elkaar ipv een coherent geheel te vormen. This is horror movie imagined by irritating hipsters (een pleonasme, ik weet het): geen liefde hebben voor een genre dat ze dan nog niet eens begrijpen en toch denken dat ze o zo vernieuwend zijn. Steer clear if this one.

 

TEETH

Niet erg toonvast en heel onhandig gemaakt. Soms is de film wel heel grappig, maar hij is over het algemeen wel boring. Wou ook iets zeggen, maar halfweg in de film zei de regisseur precies fuck it of het kon mij zelf gewoon niet meer schelen. Dat kan ook...

 

THE RUINS

Het laatste half uur heeft enkele (korte) goeie momenten en de "killer" is origineel, maar voor de rest is dit heel erg run of the mill en 'been there done that, got the t-shirt'.

 

UNDISPUTED

Walter hill voelt aan als een man out of time. Time had passed him by... Undisputed is typisch Hill, een verhaal over "echte mannen", "eer" en nog meer van die zever. Meestal werkt dat wel omdat zijn werk gedragen wordt door goeie acteurs, maar hier heeft hij die niet. Wesley snipes doet me hier eerder aan steven Seagal denken dan aan een echte actiester. Zijn toothpick shtick is gewoon debiel.
Bovendien voelt het aan alsof hill zichzelf probeert na te apen wat een heleboel "manly moments" eerder lachwekkend dan heroïsch maakt. Er zit geen ziel in en al helemaal geen fut. Een uur lang wordt er opgebouwd tot het grote gevecht, maar eens het er is ben je al half in slaap gevallen en die tien minuten inspiratieloos gemep brengen daar geen verandering in.

 

UNDISPUTED 2

Now this is the shit!!
Don't nobody talk shit about DTV movies. Veeeeeeeeeel beter dan de eerste film. Een b-film, maar iedereen die meewerkte aan dit mini-meesterwerkje omarmt dat. Over the top, bij het haar gegrepen plot, goed gefilmd en spannende actie. None of the boring shit, rechttoe rechtaan. Wat is scott adkins trouwens een waanzinnige fighter, die gast heeft moves. Hij mag dan het charisma van een Statham missen, maar opnieuw: wat een moves. Het middenstuk mag dan minder verschroeiend zijn qua tempo en het eindgevecht is een beetje een anti-climax, maar dat drukt de pret niet. Watch this shit!

 

UNDISPUTED 3

Zie mijn uitleg hierboven voor het tweede deel. This shit is awesome! Ik ben helemaal klaar voor het vierde deel dat dit jaar zou moeten uitkomen.

Link naar reactie

Appaloosa gezien, een verrassend goeie western van en met Ed Harris, Viggo Mortensen, Jeremy Irons en Renee Zellweger (interessant personage, slechte, plastic actrice). De plot is cliché:, Irons terroriseert een stadje, Harris en Mortensen worden ingehuurd om het stadje te beschermen, Zellweger is de love interest, maar het werd wel interessant uitgewerkt.

 

appal460.jpg

This is Planetary: “These are the moments I live for. I put up with all the other crap just to get seconds like this. The moments when you know the world is a better place than advertised.”

Link naar reactie

toegekomen:

 

post-624-0-22545800-1423661676_thumb.jpg

 

Bekeken:

 

THE BATTERY
Je weet pas hoe slecht het gesteld is met big budget cinema als een film zoals deze, gemaakt met 4000 dollar, beter is dan 95% van de producties die ik zie. En dan nog in een fuckin' subgenre dat compleet uitgemolken is, de zombiefilm. Seriously, dit is één van de beste films die ik de afgelopen jaren zag in om het even welk genre. Goed script, goeie vertolkingen en een schitterende regie. Twee hoofdpersonages en je bent anderhalf uur zoet. Nooit verveel je je en er wordt perfect geswitched van toon. Het ene moment lach je, het andere ben je fuckin' freaked out. Schitterend!

 

KNIGHTRIDERS

Iedereen kent zijn zombiefilms, maar Romero heeft ook nog films zonder de walking dead gemaakt. Dit is één van de betere, alhoewel de man eigenlijk nooit echt slechte films gemaakt heeft. De laatste keer dat ik deze zag was opgenomen van TV. Ik denk dat ik nog een beetje te jong was om de film volledig te appreciëren en te begrijpen wat er allemaal speelde (groepsdynamiek, gemeenschapsgevoel, enz).

 

IT'S ALIVE

Veel intelligenter dan je zou vermoeden, maar het is dan ook Larry Cohen. Toch werkt het niet 100% voor mij. Ik kan er niet echt een reden voor geven. Ik hou van de maatschappijkritiek die er in zit, de humor en de personages en gebeurtenissen die ver van het standaard hollywoodvoer blijven, maar het voelt niet altijd aan als een geheel.

 

CORMAN'S WORLD

Ik zou iedereen bijna willen dwingen om deze documentaire te bekijken omdat Roger Corman één van de belangrijkste filmmakers ooit is. Een goeie 400 films gemaakt (als regisseur, maar vooral als producer) en op geen enkele verloor hij geld. Bovendien heeft hij de carrières gestart van ontelbaar veel groot talent. Dennis hopper, Ron howard, Jonathan demme, Peter fonda, bruce dern, Francis ford Coppola, Martin Scorsese, Robert de Niro, joe Dante, Peter bogdanovich, James cameron en je kan nog uren doorgaan. FFS op het einde van de film zie je jack Nicholson wenen voor de camera van de docuregisseurs omdat corman de man is die hem 10 jaar lang werk heeft gegeven toen niemand hem wou. Jack fuckin' Nicholson zit te bleiten voor iemand die schaamteloos over het hoofd gezien wordt door de zogenaamde elite. Het was dan ook ongelooflijk terecht dat hij in 2009 een Oscar kreeg voor zijn levenswerk.
Show some fuckin' respect for the man!!!

 

UNCLE SAM
Je kan deze als een zusterfilm zien van Dead of Night, ook al een productie die dmv het genre kritiek gaf op oorlog. Larry Cohen, als schrijver hier, levert weer een openlijk politiek geëngageerde film af die ook nooit vergeet om entertainment te zijn. Bill lustig moet dringend nog eens een film maken.

 

VIGILANTE

Ik voel heel wat liefde voor Bill Lustig, de man die ins films schonk als Maniac en de Maniac Cop trilogie. Exploitation films die tot het beste van de jaren '80 behoren en terecht klassiekers genoemd worden. Hetzelfde geldt voor Vigilante. Het vigilante genre is iets typisch jaren '70 en '80 en recente films in die categorie tonen aan dat ze in het huidige tijdperk niet meer werken. Er zijn nu veel andere dingen die ons (of op zijn minst de Amerikanen) bezig houden, maar toen waren het vooral de verloederde straten, waar criminaliteit welig tierde. De films die dat tijdperk voortbracht zijn grim en gritty, compromisloos en hardcore. Vigilante is misschien nog het beste wat het genre te bieden heeft. De acteurs (Fred Williamson en Robert Forster, verdorie) en de muziek (die het midden houdt tussen een Italiaanse en Amerikaanse sound) doen me weer volledig teruggaan naar dat gevoel van ontdekking dat je als kind had en elke film een revelatie was. Fuck, I love these movies. Niets van het afgelikte van nu en hopen karakter. Deze films geven een visceraal genot. Ze zijn fun.

 

COMIC-CON EPISODE IV: A FAN'S HOPE

Was wel eens leuk om te zien, maar redelijk oppervlakkig. Als je een pop culture fan bent dan kan je wel genieten van alle gezichten die passeren. De ondertitelaar had wel wat meer research mogen doen, want die kloppen vaak langs geen kanten (bv. Cast play ipv cosplay en nog zo van die dingen).

 

NINJA 2: SHADOW OF A TEAR

De plot is totaal onlogisch, maar daarvoor kijken we ook niet naar deze film... Vond ik persoonlijk minder leuk dan undisputed 2 en 3, maar scott adkins heeft er mij wel als onvoorwaardelijke fan bij!

 

THE PACT

Let niet op de trailer, die is 1000 keer opgefokter dan de film zelf.
Hij is heel goed trouwens, heel bedaard, maar bij momenten heel spannend. Niets wereldschokkend, maar ik hield van het hoofdpersonage en de ontknoping, en hoe er toegekomen wordt, is erg leuk. Het soort film dat je redelijk snel vergeet, maar als de titel nog eens ter sprake komt dan krijg je toch zin om hem nog eens te bekijken.
Typisch zo'n klein filmpje dat je aangenaam verrast ook al verwachtte je er niet veel van.

Link naar reactie

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Reageer op dit topic

×   Je hebt inhoud geplakt welke opmaak bevat.   Herstel opmaak

  Only 75 emoji are allowed.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Laden...
×
×
  • Nieuwe aanmaken...