Ga naar inhoud

Het Laatste Woord

Yncke

Door Yncke
in The Chocolate Bar

Recommended Posts

Kudos

Kudos

Geplaatst:
Geplaatst:

Le plat pays qui est le mien...

 

En nu in't Vlaams astu!

 

Dat was een zinnetje uit het lied 'Le Plat Pays', gezongen door Jacques Brel:

 

Avec la mer du Nord pour dernier terrain vague

Et les vagues de dunes pour arrêter les vagues

Et de vagues rochers que les marées dépassent

Et qui ont à jamais le cœur à marée basse

Avec infiniment de brumes à venir

Avec le vent de l'est écoutez le tenir

Le plat pays qui est le mien

 

Avec des cathédrales pour uniques montagnes

Et de noirs clochers comme mâts de cocagne

Où des diables en pierre décochent les nuages

Avec le fil des jours pour unique voyage

Et des chemins de pluie pour unique bonsoir

Avec le vent d'ouest écoutez le vouloir

Le plat pays qui est le mien

 

Avec un ciel si bas qu'un canal s'est perdu

Avec un ciel si bas qu'il fait l'humilité

Avec un ciel si gris qu'un canal s'est pendu

Avec un ciel si gris qu'il faut lui pardonner

Avec le vent du nord qui vient s'écarteler

Avec le vent du nord écoutez le craquer

Le plat pays qui est le mien

 

Avec de l'Italie qui descendrait l'Escaut

Avec Frida la blonde quand elle devient Margot

Quand les fils de Novembre nous reviennent en Mai

Quand la plaine est fumante et tremble sous Juillet

Quand le vent est au rire, quand le vent est au blé

Quand le vent est au sud, écoutez le chanter

Le plat pays qui est le mien

 

De lyrics van de vertaling, 'Mijn vlakke land' eveneens door Jacques Brel:

 

Wanneer de Noordzee koppig breekt aan hoge duinen

en witte vlokken schuim uiteenslaan op de kruimen,

wanneer de norse vloed beukt aan het zwart basalt

en over dijk en duin de grijze nevel valt

wanneer bij eb het strand woest is als een woestijn

en natte westewinden gieren van venijn,

dan vecht mijn land...Mijn vlakke land...

 

Wanneer de regen daalt op straten, pleinen, perken,

op dak en torenspits van hemelhoge kerken,

die in dit vlakke land de enige bergen zijn,

wanneer onder de wolken mensen dwergen zijn,

wanneer de dagen gaan in domme regelmaat

en bolle oostenwind het land ng vlakker slaat,

dan wacht mijn land...Mijn vlakke land...

 

Wanneer de lage lucht vlak over het water scheert,

wanneer de lage lucht ons nederigheid leert,

wanneer de lage lucht er grijs als leisteen is,

wanneer de lage lucht er vaal als keileem is,

wanneer de noordewind de vlakte vierendeelt,

wanneer de noordewind er onze adem steelt,

dan kraakt mijn land...Mijn vlakke land...

 

Wanneer de Schelde blinkt in zuidelijke zon

en elke vlaamse vrouw flaneert in zon-japon

wanneer de eerste spin z'n lentewebben weeft

of dampende het veld in juli-zonlicht heeft,

wanneer de zuidewind er schatert door het graan,

wanneer de zuidewind er jubelt langs de baan,

dan juicht mijn land...Mijn vlakke land...

 

 

Er moet ook gezegd: 'Het vlakke land' werd gezongen door Will Ferdy:

 

Met enkel nog de Noordzee als ongerept gebied,

met enkel nog het duin dat stormen weerstand biedt,

met enkel brakke rotsen, zo hopeloos verspreid,

ontvoert door de getijen na opgegeven strijd,

bevrijdt zich uit de sluier van eind’loos trieste mist

en tart de westenwind, die zich in kracht vergist:

mijn vlakke land dat ’t mijne is.

 

Met stoere kathedralen als wakers uit ’t verleden,

met forse klokkenklanken soms zingend zonder reden,

Met torens en kantelen die haast de hemel raken

en die door ’t weer geveld soms bange zuchten slaken.

Met grauwe regenvlagen bij dagen koud en kil,

getuigt van oostenwind van zijn steeds vaste wil:

het vlakke land dat ’t mijne is.

 

Met een zo lage lucht die vaak op droefheid wijst,

met een zo lage lucht die als een schaduw grijst,

met een zo grijze lucht die ’t hart soms droefheid geeft,

met een zo grijze lucht dat men het hem vergeeft.

Bij felle noordenwind die gierend stuurloos raakt,

bij barre noordenwind wordt het weer oud en kraakt:

het vlakke land dat ’t mijne is.

 

Maar met een straaltje zon dat langs de schelde draalt

en uit ’t ontwakend landschap de felste kleuren haalt.

Met nieuw herboren dromen, beloften van de mei,

met rillend warme velden, zinderend in zomertij.

Met gouden korenzeeën, gewiegd door zuidenwind

herleeft en zingt en juicht als een uitgelaten kind:

het vlakke land dat ’t mijne is.

 

 

http://nl.wikipedia....ki/Le_Plat_Pays

 

Astu! ;)

Link naar reactie
Kudos

Kudos

Geplaatst:
Geplaatst:

Will Ferdy ????

 

Néééééééééé... Auteur = Oek de Jong 

 

'Opwaaiende zomerjurken' is een ontwikkelingsroman: in drie episodes wordt de groei naar volwassenheid van Edo Mesch beschreven. Het kind met zijn moeder, op het platteland van de jaren vijftig. De puber, op een van de Zeeuwse eilanden, in een wurgende driehoek met een tante en een oom, zich vastklampend aan een filosofisch systeem. De adolescent, in een web van erotische verhoudingen, in Amsterdam, op de Middellandse Zee en in het veen van de Friese meren.

 

Ken je klassiekers!

Link naar reactie

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Reageer op dit topic

×   Je hebt inhoud geplakt welke opmaak bevat.   Herstel opmaak

  Only 75 emoji are allowed.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Laden...
×
Ga naar topic overzicht







×
×
  • Nieuwe aanmaken...